Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

victrix, ĭcis (abl. victrice, Cic. Phil. 13, 3, 7 al.; but victrici, Liv. 28, 6, 8; gen. plur. victricium, Tac. H. 2, 59; Suet. Tib. 14: victricum, Fest. p. 178, 26), f. [victor], she that is victorious, a conqueress, victress; adj., conquering, victorious.

  1. I. Lit.: victrices Athenae, Cic. Tusc. 1, 48, 116: manus victrix, id. Sest. 37, 79: victricia arma, Verg. A. 3, 54; so, arma, Just. 44, 5, 8: copiae, Auct. B. Alex. 40: naves, id. ib. 11; 25; Ov. M. 15, 754: manus, id. ib. 4, 739: dextra, id. ib. 8, 421: bella, Stat. S. 5, 2, 150: litterae, containing news of victory, Cic. Att. 5, 21, 2: tabellae, Ov. Am. 1, 11, 25: erat victrix res publica caesis Antonii copiis, Cic. Ep. ad Brut. 1, 10, 2; Manil. 2, 882.
  2. II. Trop.: mater victrix filiae non libidinis, Cic. Clu. 5, 14: victrix causa deis placuit, sed victa Catoni, Luc. 1, 128: dea (Alecto), Verg. A. 7, 544; cf. Ov. M. 6, 283.