Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

vĭgor, ōris, m. [vigeo], liveliness, activity, force, vigor (mostly poet. and in postAug. prose; not in Cæs. or Cic.): nec tarda senectus Debilitat vires animi mutatque vigorem, Verg. A. 9, 611: igneus est ollis vigor, id. ib. 6, 730: juventas et patrius vigor, Hor. C. 4, 4, 5: animi, Ov. H. 16, 51; Liv. 9, 16: mentis, Quint. 11, 2, 3: quantum in illo (libro), di boni, vigoris est, quantum animi! Sen. Ep. 64, 2: gemmae, strong brilliancy, Plin. 37, 7, 28, § 101; cf. id. 9, 35, 54, § 109.
Plur.: vigores mentium, Gell. 19, 12, 4: animorum, Vitr. 6, 1 fin.; Sil. 15, 355.

vĭgōro, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [vigor].

  1. I. Act., to animate, invigorate: disciplinam, Tert. Pud. 2: juvenis vigoratus, stout, lusty, vigorous, App. M. 9, p. 227.
  2. II. Neutr., to become strong, gain strength: vinum animae vigorantis ex vite Christi, Tert. Res. Carn. 26 med.