Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

vindĭcātĭo, ōnis, f. [vindico].

  1. I. In jurid. lang., a laying claim to a thing, a civil action or lawsuit for a thing, Gai Inst. 2, 24; 4, 16 sq.; Dig. 44, 7, 24; cf.: De rei vindicatione, Dig. 6, tit. 1: intestatorum civium concessam vindicationem bonorum adfirmare, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 88.
  2. II. A taking into protection, a protection, defence, vindication: an avenging, punishment of an offence: vindicatio est, per quam vim et contumeliam defendendo aut ulciscendo propulsamus a nobis et a nostris, qui nobis esse cari debent: et per quam peccata punimus, Cic. Inv. 2, 22, 66; 2, 53, 161.