Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

vŏcĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. and n. [voco].

  1. I. Act., to be wont to call, to call, name (class.): igneus Vertex, quem patrio vocitamus nomine fulmen, Lucr. 6, 298: hanc (Matrem) variae gentesIdaeam vocitant matrem, etc., id. 2, 611: nostri quidem omnes reges vocitaverunt, qui soli, etc., Cic. Rep. 2, 27, 50: has Graeci stellas Hyadas vocitare suerunt, id. poët. N. D. 2, 43, 111: Demetrius qui Phalereus vocitatus est, id. Rab. Post. 9, 23: qui vivum eum tyrannum vocitarant, Nep. Dion, 10, 2: Lipara antea Melogonis vocitata, Plin. 3, 9, 14, § 93; Tac. H. 5, 2.
  2. II. Neutr., to call loudly, call out (very rare): clamor accurrentium, vocitantium, Tac. H. 2, 41.