No entries found. Showing closest matches:
ēnuntĭātĭo (enunciat-), ōnis, f. [enuntio], in rhetor. and dialect. lang., a declaration, enunciation, proposition, Cic. Fat. 1; 10; 12; Quint. 7, 3, 2; 9, 1, 23.
ēnuntĭātīvus (enunciat-), a, um, adj. [enuntio], declarative, enunciative, Sen. Ep. 117, 12 sq.
As gram. t. t. = ἀπαγγελτικός, demonstrative, picturesque: genus poëmatis, Diom. 479 P.
ēnuntĭātor, ōris, m. [enuntio], a revealer, declarer: verborum Dei, August. Qu. in Heptat. 2, 17.
ēnuntĭātrix (enunciat-), īcis, f [id.], she who enounces or declares: ars (rhetorice), Quint. 2, 15, 21: sensuum (lingua), Prud. στεφ. 10, 771.
ēnuntĭātum (enunciat-), i, n., a proposition; v. enuntio, II.
ē-nuntĭo (enuncio), āvi, ātum, 1, v. a., to say out (esp. something that should be kept secret), to divulge, disclose, to report, tell.
- I. Prop. (good prose): ut, quod meae concreditumst taciturnitati clam, ne enuntiarem, quoiquam, Plaut. Trin. 1, 2, 106: sociorum consilia adversariis, Cic. Rosc. Am. 40, 117; cf. Caes. B. G. 1, 17, 5: rem Helvetiis per indicium, id. ib. 1, 4, 1; cf.: dolum Ciceroni per Fulviam, Sall. C. 28, 2: mysteria, Cic. Mur. 11, 25; id. de Or. 1, 47, 206; cf. Liv. 10, 38; 23, 35; Caes, B. G. 1, 31, 2; 5, 58, 1 et saep.
With acc. and inf., Plaut. Poen. 4, 2, 66.
Absol., Caes. B. G. 1, 30 fin.
- II. Transf., in gen., to speak out, say, express, declare (for the most part only in Cic. and Quint. in the rhetor., dialect., and gram. signif.): cum inflexo commentatoque verbo res eadem enuntiatur ornatius, Cic. de Or. 3, 42, 168: sententias breviter, id. Fin. 2, 7, 20: obscena nudis nominibus, Quint. 8, 3, 38: voluntatem aliquam, id. 3, 3, 1; cf. id. 9, 1, 16; 8, 3, 62: fundamentum dialecticae est, quicquid enuntietur (id autem appellant ἀξίωμα, quod est quasi effatum) aut verum esse, aut falsum, etc., Cic. Ac. 2, 29 fin.
Cf. in the part. subst.: ēnuntiā-tum, i, n., a proposition, = enuntiatio, Cic. Fat. 9, 19, and 12, 28.
- B. To pronounce, utter: (litterae) quae scribuntur aliter quam enuntiantur, Quint. 1, 7, 28; cf. id. 1, 5, 18; 1, 11, 4; 2, 11, 4 al.: masculino genere cor, ut multa alia, enuntiavit Ennius, Caesell. ap. Gell. 7, 2, 4.