Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

* mŏdĕrābĭlis, e, adj. [moderor], moderate: nihil moderabile suadere, Ov. Am. 1, 6, 59.

mŏdĕrāmen, ĭnis, n. [moderor], a means of managing or governing, e. g. a rudder, helm (poet. and in post-class. prose).

  1. I. Lit.
    1. A. Innixus moderamine navis, Ov. M. 15, 726; so in plur., id. ib. 3, 644.
    2. B. Management, direction, control: equorum, Ov. M. 2, 48.
  2. II. Trop.: rerum, the helm, i. e. the management of affairs, the government of the state, Ov. M. 6, 677; also, a means of moderating, mitigating, controlling: verum serenitas nostra certum moderamen invenit, Cod. Th. 11, 30, 64.

mŏdĕrāmentum, i, n. [moderor], a means of guidance, a guide: accentus moderamenta vocum, Gell. 13, 6, 1.

* mŏdĕranter, adv. [moderor], with control: moderanter habere habenas, = moderari habenas, Lucr. 2, 1096 Munro ad loc.

mŏdĕrātē, adv., v. modero fin.

* mŏdĕrātim, adv. [moderatus], in due measure, gradually: crescere, Lucr. 1, 323.

mŏdĕrātĭo, ōnis, f. [moderor].

  1. I. A moderating, moderation in any thing; moderateness, temperateness of the weather (Ciceron.): dummodo illa praescriptio moderatioque teneatur, Cic. Cael. 18, 42: moderatio et continentia, id. Att. 6, 2, 4: animi, id. Sen. 1, 1: dicendi, in speaking, id. Agr. 2, 1, 2: moderatio modestiaque in dicendo, id. Phil. 2, 5, 10: in cibo, Cels. 3, 18: effrenati populi, a moderating, restraining, Cic. de Or. 2, 9, 35: conflagrare terras necesse est a tantis ardoribus, moderatione et temperatione sublatā, temperate state, id. N. D. 2, 36, 92.
    In gen., regular arrangement, regularity: moderatio et conformatio continentiae et temperantiae, Cic. Off. 3, 25, 96.
  2. II. Guidance, government: mundi, Cic. N. D. 3, 35, 185: rei publicae, id. Leg. 3, 2, 5.

mŏdĕrātor, ōris, m. [moderor], a manager, ruler, governor, director.

  1. I. Lit. (class.): rector et moderator tanti operis, Cic. N. D. 2, 35, 90: dierum, id. Tusc. 1, 28, 70: equorum, Ov. M. 4, 245: arundinis, an angler, id. ib. 8, 856: pectinis unci, a wool-comber, Claud. ap. Eutr. 2, 381: juventae, a tutor, Mart. 2, 90, 1: vitae, Nazar. Pan. ad Const. 15.
  2. II. He who moderates: nec moderator adest, i. e. who could moderate, put a limit to the evil, Ov. M. 7, 561; Tac. A. 1, 49.

mŏdĕrātrix, īcis, f. [moderator].

  1. I. She who moderates or allays; a directress, mistress, governess (mostly Ciceron.): sibi, Plaut. Cist. 2, 2, 3.
  2. II. That which rules, guides, controls, etc.: temperantia est moderatrix omnium commotionum, Cic. Tusc. 5, 14, 42: materiae, id. N. D. 3, 39, 92: factorum, id. Phil. 5, 18, 50: officii, id. Fl. 24, 57.

mŏdĕrātus, a, um, P. a., v. modero fin.

mŏdĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [modus], to moderate a thing (in verb. fin. only anteand post-class.).

  1. I. Lit.
          1. (α) With acc.: neque tuum te ingenium moderat, Pac. ap. Non. 471, 7.
          2. (β) With dat.: ego voci moderabo meae, Plaut. Mil. 2, 2, 115.
  2. II. Transf., to regulate, Dig. 3, 5, 14: ita res moderatur, ut, etc., ib. 23, 3, 39.
    Hence, mŏdĕrātus, a, um, P. a., keeping within due bounds, observing moderation, moderate (Ciceron.).
    1. A. Of persons: moderati senes tolerabilem agunt senectutem, Cic. Sen. 3, 7: in omnibus vitae partibus moderatus ac temperans, id. Font. 14, 40: moderatum esse in re aliquā, id. Phil. 2, 16, 40; cf.: Gracchis cupidine victoriae haud satis moderatus animus, Sall. J. 42, 2.
    2. B. Of things, moderated, kept within due measure or bounds, moderate: convivium moderatum atque honestum, Cic. Mur. 6, 13: ventus, Ov. Tr. 4, 4, 57: mores, Cic. Fam. 12, 27, 1: otium, id. Brut. 2, 8: doctrina, id. Mur. 29, 60: oratio, id. de Or. 2, 8, 34.
      Comp.: quando annona moderatior? Vell. 2, 126, 3.
      Sup.: moderatissimus sensus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 5.
      Hence, adv.: mŏdĕ-rātē, with moderation, moderately (Ciceron.): moderate dictum, Cic. Font. 10, 31: omnia humana placate et moderate feramus, id. Fam. 6, 1, 4: moderate et clementer jus dicere, Caes. B. C. 3, 20.
      Comp.: moderatius id volunt fieri, Cic. Fin. 1, 1, 2.
      Sup.: res moderatissime constituta, Cic. Leg. 3, 5, 12.