Lewis & Short

crispo, no perf., ātum, 1, v. a. and n. [crispus].

  1. I. Act., to curl, crisp, crimp (poet. or in post-Aug. prose).
    1. A. Prop.: capillum, Plin. 29, 4, 26, § 82: feminae cincinnos, Maec. ap. Sen. Ep. 114, 5.
    2. B. Transf.
      1. 1. To make variegated, rough, uneven; to cover or plant with something, to strew over: tellurem apio viridi, to border, Col. 10, 166: mixtum aurum cono, Stat. Th. 8, 568: alma novo crispans pelagus Tithonia Phoebo, Val. Fl. 1, 311; cf. Zumpt ad Rutil. 2, 13: quādam rugatione crispari corpora, Cael. Aur. Tard. 2, 1, 17.
      2. 2. To put into a tremulous motion, to swing, brandish, wave (cf.: vibro, quasso): bina manu lato crispans hastilia ferro, Verg. A. 1, 313; 12, 165 (cf.: δύο δοῦρε τινάσσων, Il. 12, 298): non illis solitum crispare hastilia campo, Sil. 8, 374: tergeminos jactus, App. M. 11, p. 258, 35: buxum, Claud. Rapt. Pros. 2, 110: clunes, Arn. 7, p. 239; cf. crispitudo.
        Trop.: cachinnum, Sedul. 1, 316.
  2. II. Neutr., only in part. pres. crispans.
    1. A. Curled, uneven, wrinkled: buxus, Plin. 16, 16, 28, § 70: nasus, Pers. 3, 87.
    2. B. Trembling: cum vibrat crispante aedificiorum crepitu (of an earthquake), Plin. 2, 82, 84, § 198.