Lewis & Short

dactylĭŏthēca, ae, f., = δακτυλιοθήκη.

      1. 1. A casket to keep rings in, Mart. 11, 59, 4; 14, 123, title.
      2. 2. Transf., a collection of seal-rings and jewels, Plin. 37, 1, 5, § 11; Caesaris, Murat. Inscr. 907, 3.