Lewis & Short

Daedălĭōn, ōnis, m., Δαιδαλίων, a king of Trachis, son of Lucifer, and brother of Ceyx, who was changed into a hawk, Ov. M. 11, 295 sq.

    1. 1.daedălus, a, um, adj., = δαίδαλος, artificial, skilful (poet. and in postclass. prose).
  1. I. Act.: Minerva, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 68, 6 Müll. (Fr. Inc. Lib. xxi. Vahl.): daedalam a varietate rerum artificiorumque dictam esse apud Lucretium terram, apud Ennium Minervam, apud Vergilium Circen, facile est intellegere, cum Graece δαιδάλλειν significet variare, Paul. ex Fest. p. 68 Müll.: Circe ("ingeniosa," Serv.), Verg. A. 7, 282.
    1. B. With gen.: verborum daedala lingua, the fashioner of words, Lucr. 4, 549; cf.: natura daedala rerum, id. 5, 234.
  2. II. Pass., artificially contrived, variously adorned, ornamented, etc., δαιδάλεος: tecta (apium), skilfully constructed: signa, Lucr. 5, 145: tellus, variegated, id. 1, 7; 228; Verg. G. 4, 179; cf.: carmina chordis, artfully varied on strings, id. 2, 505.
    * Adv.: daedăle, skilfully, Jul. Val. Res gest. A. M. 3, 86.