Lewis & Short

dī-scrībo, scripsi, scriptum, 3, v. a., to distribute, divide among several persons, apportion, assign: (class.) quodne (argentum) ego discripsi porro illis quibus debui? Ter. Phorm. 5, 8, 30: quorum ipsorum bona, quantacumque erant, statim suis comitibus compotoribusque discripsit, Cic. Phil. 5, 8, 22: urbis partīs ad incendia, Cic. Cat. 1, 4, 9: duodena jugera in singulos homines, id. Agr. 2, 31, 85: populum in tribus tres, curiasque triginta, etc., id. Rep. 2, 8: civitatibus jura, id. ib. 1, 2, 2: negotii publici curatio discripta, id. Sest. 30, 66 et saep.: judicantem vidimus Aeacum sedesque discriptas deorum, Hor. C. 2, 13, 22: militibus voluntariis in legiones discriptis, Liv. 31, 14, 2; cf. id. 31, 34, 8 Weissenb. ad loc.; so id. 33, 42, 8; 34, 56, 6; 30, 26, 6 al. (v. describo, II. B. 2., and cf. Bücheler, in Rhein-Mus. 13, 598 sq.).