Lewis & Short

flātūra, ae, f. [flo], a blowing (post-Aug. and very rare): ventos jamdiu non esse, et caeli conquievisse flaturas, Arn. 1, 7: aeris, a melting, coining, Vitr. 2, 7 med.: auri, Plin. 7, 56, 57, § 197: ARGENTARIAE, Inscr. Orell. 4217.