Lewis & Short

ĭn -aequābĭlis, e, adj.,

  1. I. uneven, unequal (rare, but good prose): campester locus, Varr. R. R. 1, 6, 6: solum, Liv. 35, 28, 9: venarum inaequabili percussu, Plin. 7, 51, 52, § 171: haec inaequabili varietate distinguimus, Cic. Part. Or. 4, 12.
  2. II. Of number, disproportionate, Varr. R. R. 2, 4, 22.
    Adv.: ĭnaequābĭlĭter, unevenly, unequally: maturescunt ova, Varr. R. R. 3, 9, 8 Schneider: rexit provinciam (with varie), Suet. Galb. 9: gessit censuram, id. Claud. 16.