Lewis & Short

oblĭgāmentum, i, n. [obligo].

  1. I. Lit., a band (post-class.): caput obligamento obnoxium, Tert. Cor. Mil. 14.
  2. II. Trop., an obligation: legis obligamenta, Tert. adv. Marc. 3, 22; Hier. Ephes. 1, 14; Tert. Idol. 15.