Lewis & Short

pellĭcĭus (pellĭcĕus), a, um, adj. [pellis],

  1. I. made of skins: tunicam et stragula pellicia habere, Dig. 34, 2, 25: tunica, Pall. 1, 43: sella, Lampr. Elag. 4; Vulg. Gen. 3, 21; id. Matt. 3, 4.
  2. II. Subst.: pellĭcĭ-um, βαίτη, Gloss. Philox.