Lewis & Short

rē̆clīnātōrĭum, i, n. [reclino]; in plur.,

  1. I. the back of a couch: reclinatoria vulgus appellat ornamenta lectorum, quae fulciunt toros sive caput, Isid. Orig. 19, 26, 3.
  2. II. The seat in a chariot: aureum, Vulg. Cant. 3, 10.