Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

vulgus (volg-), i, n. (masc., Att., Sisenn., and Varr. ap. Non. p. 230, 27 sq.; Verg. A. 2, 99; Phaedr. 4, 14; Liv. 6, 34, 5; 24, 32, 1; Lucr. 2, 920 et saep.) [Sanscr. várga, a group], the great mass, the multitude, the people, public (class.; cf.: plebs, turba).

  1. I. In gen.: non est consilium in vulgo, non ratio, etc., Cic. Planc. 4, 9; Sall. J. 66, 2; Verg. A. 2, 39: quod in vulgus gratum esse sentimus, with the people, with the public, generally, Cic. Att. 2, 22, 3: in vulgus notus, id. ib. 9, 5, 2; Liv. 22, 3, 14; Tac. H. 1, 71; 2, 26 fin.; 2, 93 al.: apio gratia in vulgo est, Plin. 20, 11, 44, § 112.
  2. II. In partic.
    1. A. A mass, crowd, throng, multitude of persons or animals: vulgus servorum, Ter. And. 3, 4, 4: mulierum, id. Hec. 4, 2, 24: patronorum, Cic. Brut. 97, 332: insipientium, id. Tusc. 2, 26, 63: densum (umbrarum), Hor. C. 2, 13, 32: inane (animarum), Ov. F. 2, 554: femineum, Luc. 7, 39: incautum (ovium), Verg. G. 3, 469: aequoreum, of sea-monsters, Sen. Hippol. 957.
    2. B. With an accessory idea of contempt, the crowd, the vulgar, mob, rabble, populace: sapientis judicium a judicio vulgi discrepat, Cic. Brut. 53, 198: ceteri omnes strenui, boni, nobiles atque ignobiles, vulgus fuimus sine gratiā, sine auctoritate, Sall. C. 20, 7: gratiam ad vulgum quaesierat, Liv. 6, 34, 5: quid oportet Nos facere, a vulgo longe lateque remotos? Hor. S. 1, 6, 18: odi profanum vulgus et arceo, id. C. 3, 1, 1: malignum Spernere vulgus, id. ib. 2, 16, 40: infidum, id. ib. 1, 35, 25: mobile, Stat. S. 2, 2, 123: fani pulchritudo et vetustas Praenestinarum etiam nunc retinet sortium nomen: atque id in vulgus; quis enim magistratus aut quis vir illustrior utitur sortibus? among the common people, among the populace, Cic. Div. 2, 41, 86: spargere voces In volgum ambiguas, Verg. A. 2, 99: alio pane procerum, alio volgi, Plin. 19, 4, 19, § 53: vulgus proceresque gemunt, Ov. M. 8, 526.
    3. C. Militari gratiora vulgo, the common soldiery, Curt. 3, 6, 19: vulgo militum acceptior, id. 7, 2, 33.
      Hence, vulgō (volg-), abl. adv., prop. among the multitude; hence, in gen., before every body, before all the world, generally, universally, everywhere, all over, commonly, openly, publicly (syn.: palam, publice, aperte): num locum ad spectandum dare? aut ad prandium invitare? Minime, sed vulgo, passim. Quid est vulgo? Universos, Cic. Mur. 35, 73: ejusmodi tempus erat, ut homines vulgo impune occiderentur, id. Rosc. Am. 29, 80: vulgo totis castris testamenta obsignabantur, Caes. B. G. 1, 39: accidit, ut vulgo milites ab signis discederent, id. ib. 5, 33: vulgo nascetur amomum, everywhere, Verg. E. 4, 25: vituli volgo moriuntur in herbis, id. G. 3, 494: vulgo loquebantur, Antonium mansurum esse Casilini, generally, Cic. Att. 16, 10, 1: aliquid vulgo ostendere ac proferre, before all the world, openly, id. Verr. 2, 4, 28, § 64; cf.: quas (litteras) vulgo ad te mitto, id. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21: verum illud verbum est, vulgo quod dici solet, Omnes, etc., usually, Ter. And. 2, 5, 15; cf.: ut vulgo uti solemus, Quint. 9, 2, 8: hoc quod vulgo sententias vocamus, id. 12, 10, 48: victum vulgo quaerere, i. e. by prostitution, Ter. Heaut. 3, 1, 38; so, vulgo concepti, Dig. 1, 5, 23.