Lewis & Short

rĕ-vĕho, xi, ctum, 3, v. a., to carry or bring back, to convey back (class.; syn.: reporto, refero, reddo).

  1. I. Lit.: Diana Segestam Carthagine revecta, Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77; so, praedam inde, Liv. 1, 35: tela ad Graios, Ov. M. 13, 402: aliquem domum (mater), Plaut. Bacch. 1, 1, 9; 10; Hor. Epod. 13, 16: Promethea (satelles Orci), id. C. 2, 18, 36: arma, Stat. Th. 2, 734: exsequias Romam, Eutr. 9, 2: revehunt vitrea, et aëna, vestis, fibulas, Plin. 12, 19, 42, § 88.
        1. b. Pass., in mid. force, to drive, ride, sail, etc., back; to return: ne quis reveheretur inde ad proelium, Liv. 3, 70: equo citato ad urbem revectus, id. 7, 41; 34, 15: consul revectus in castra, id. 2, 47: per circum ad foros, id. 45, 1: curru triumphali revectus est, Plin. 7, 26, 27, § 96: non satis est Ithacam revehi? Hor. S. 2, 5, 4: hac ego sum raptis parte revectus equis, Ov. A. A. 2, 138.
  2. II. Trop.: famam optimam ex Bithyniā revexisti, brought back, brought home, Plin. Ep. 8, 24, 8: ad paulo superiorem aetatem revecti sumus, have gone back, Cic. Brut. 63, 225.