Lewis & Short

sub-līmen, adv. [acc. to Ritschl, Opusc. 2, p. 464, = sublimen superum, referring to the hanging up of slaves for punishment; but acc. to Ussing ad Plaut. As. v. 859 from sublimis], on high, upwards (mostly anteclass.): facite illic homo jam in medicinam ablatus sublimen siet, Plaut. Men. 5, 7, 3 Ritschl: jam sublimen raptum oportuit, id. ib. 5, 7, 6 ib.: sublimen ferre, id. ib. 5, 7, 13 ib.; 5, 8, 3 ib. (in all these passages Brix reads sublimis, sublimem); cf.: illum jubes ancillas rapere sublimen domum, id. As. 5, 2, 18 (Fleck. sublimem; cf. Ussing ad loc.): sublimen intro hunc rape, Ter. And. 5, 2, 20 Fleck. (Umpfenb. sublimem): sublimen medium arriperem, id. Ad. 3, 2, 18 ib.: aspice hoc sublimen candens, Enn. ap. Cic. N. D. 2, 2, 4; 2, 25, 65; 3, 4, 10; 3, 16, 40 B. and K. (al. sublime); cf. Liv. 1, 16, 2 Weissenb. ad loc.; and Rib. writes sublimen (for sublimis, etc.), Verg. G. 1, 242; 1, 404; id. A. 1, 259; 10, 144; 11, 67; 11, 722.
(For a full discussion of these passages and the word, v. Ritschl, Opusc. 2, p. 462 sqq.; Rib. in Fleck. Jahrb. 77, p. 184 sqq.; and contra, R. Klotz ad Ter. And. p. 197 sqq.)