Lewis & Short

suspīrātĭo, ōnis, f. [suspiro], a fetching a deep breath, a sighing, sigh (post-Aug.): suspiratione sollicitudinem fateri, Quint. 11, 3, 158: inde illa nobilis M. Ciceronis suspiratio: O te felicem, M. Porci, etc., Plin. H. N. praef. § 9.