Lewis & Short

trāno (transno), āvi, ātum, 1, v. a. and n. [trans-no], to swim over or across, to swim through.

  1. I. Lit.: in Tiberim desiluit et incolumis ad suos tranavit, Liv. 2, 10, 11: perpauci viribus confisi tranare contenderunt, Caes. B. G. 1, 53: flumen, id. B. C. 1, 48 fin.; Hirt. B. Alex. 29; Curt. 7, 7, 15; 7, 5, 18: flumina, Verg. G. 3, 270: amnes, Lucr. 1, 14: Gangem, Cic. Rep. 6, 20, 23: aquas, Quint. 2, 16, 13: paludem, Curt. 9, 1, 18: Lethaeas per undas, Verg. Cul. 213.
    In pass.: obsequio tranantur aquae, Ov. A. A. 2, 181; so, Eridanus tranandus, Verg. Cul. 258.
  2. II. Transf., in gen., to go, sail, fly, or pierce through, penetrate, permeate (mostly poet.): auras, Lucr. 4, 177: ut parvum tranans geminaverit orbem, Cic. Arat. 403 (650): id cernemus toto genere hoc igneo, quod tranat omnia, id. N. D. 2, 9, 25; for which: per auras, Sil. 3, 682; 13, 185; cf.: turbida nubila, Verg. A. 4, 246: flumina sublimi curru, Stat. Th. 9, 311: ingentia spatia, Sil. 16, 335: foramina, Lucr. 4, 601: pectus viri (hasta), Sil. 13, 238: pericula, id. 17, 366.