Lewis & Short

trux, ŭcis (abl. usually truci, but truce in Cic. Agr. 2, 25; Ov. Tr. 4, 7, 14), adj. [perh. τρύξ, new, unfermented wine; hence, trop.], wild, rough, hard, harsh, savage, fierce, ferocious, grim, stern (mostly poet.; cf.; truculentus, torvus).

  1. I. Of living beings: horridus ac trux tribunus plebis, Cic. Agr. 2, 25, 65: M. Catonem oratorem non solum gravem sed interdum etiam trucem esse scimus, Liv. 34, 5, 6: insectator, id. 3, 33, 7: puer, i. e. Achilles, Sen. Troad. 832: puellae, i. e. Amazons, id. Oedip. 479: tyrannus, id. Herc. Fur. 937: arietes, Plaut. Bacch. 5, 2, 29: ferae, Tib. 1, 9, 76: aper, Ov. M. 10, 715: taurus, id. ib. 7, 111; 8, 297; 9, 81: Theron, id. ib. 3, 211: blattae, ravaging, Mart. 14, 37, 2 et saep.
          1. * (β) With inf.: trux audere, bold, daring, Sil. 13, 220.
  2. II. Of things concrete and abstract: (testudo) aspectu truci, Pac. ap. Cic. Div. 2, 64, 133 (Trag. Rel. v. 3 Rib.): oculi (draconis), Cic. poët. N. D. 2, 42, 107: vultus, Hor. Epod. 5, 4: quemque vocant aliae vultum rigidumque trucemque, Ov. H. 4, 73: voltu truci, Liv. 45, 10, 8: faciesque truces oculique minaces, Luc. 7, 291: pelagus, Hor. C. 1, 3, 10: venti, Plin. 2, 36, 36, § 100: Eurus, Ov M. 15, 603: classicum, Hor. Epod. 2, 5: truci cantu, Liv. 5, 37, 8: sonor, Tac. A. 1, 65: vox, Sil. 1, 67: herbae tactu, Plin. 22, 6, 7, § 17: per lucos vetustā religione truces, Claud. Laud. Stil. 1, 229: animus, Ov. A. A. 2, 477: sententia, Liv. 29, 19, 4: genus dicendi trux atque violentum, Quint. 11, 1, 3: inimicitiae, Hor. Ep. 1, 19, 49: eloquentia, Tac. A. 6, 48: oratio, id. H 4, 42.
    Comp. and sup. given without examples in Rhemn. Palaem. p. 1369 P.
    Hence, trŭcĭter, adv., fiercely (late Lat.), Aldh. Laud. Virg. 35.