Lewis & Short

trŭtĭna, ae, f. [τρυτάνη], a balance, pair of scales (cf.: lanx, statera).

  1. I. Lit., Varr. L. L. 5, § 183 Müll.; id. ap. Non. 180, 32: ex trutinis quae staterae dicuntur, Vitr. 10, 8.
  2. II. Trop.: ad ea probanda quae non aurificis staterā, sed quādam populari trutinā examinantur, * Cic. de Or. 2, 38, 159: Romani pensantur eādem Scriptores trutinā, Hor. Ep. 2, 1, 30; id. S. 1, 3, 72: aliā parte in trutinā suspendit Homerum, Juv. 6, 437: examenve inprobum in illā castiges trutinā, Pers. 1, 7.