Lewis & Short

vultŭōsus (volt-), a, um, adj. [vultus], of an expressive countenance, full of expression, full of airs or grimaces, grimacing, affected: homo, Prud. στεφ. 10, 171: frons, App. M. 3, p. 135, 9: ne quid ineptum aut vultuosum sit (in oratione), Cic. Or. 18, 60; cf. pronuntiatio, Quint. 11, 3, 183.