Lewis & Short

Acmōn, ŏnis, m.

1. I. A companion of Aeneas: Acmon Lyrnessius, Verg. A. 10, 128.
2. II. A companion of Diomed, Ov. M. 14, 484; acc. Acmona, ib. 497.

• ...
• ăcĭnus
• ăcĭnum
• Acionna
• ăcĭpenser
• ăcĭpensis
• Ācis
• Acis
• ăcisco
• ăciscŭlus
• ăciscŭlārĭus
• aclassis
• aclys
• Acmōn
• Acmŏnensis
• Acmŏnĭdes
• acnŭa
• acna
• ăcoenōnētus
• ăcoenŏnŏētus
• ăcoetis
• ăcŏnae
• ăcŏnīti
• ăcŏnītum
• ...