Lewis & Short

castīmōnĭa, ae, f. (castĭmōnĭ-nium, i, n., App. M. 11. p. 266, 9; cf. castimonium ἁγνεία, Gloss. Philox.) [castus, like acrimonia, aegrimonia, etc.].

  1. * I. Ingen., purity of morals, morality, Cic. Cael. 5, 11.
  2. II. Esp., purity, such as is requisite for religious services (abstaining from sexual intercourse, from delicate food, etc.), purity, chastity, abstinence (rare but class.): quae sacra per summam castimoniam virorum ac mulierum fiant, eadem per istius stuprum ac flagitium esse violata, Cic. Verr. 2, 4, 45, § 102 Zumpt: caste jubet lex adire ad deos; animo videlicet, in quo sunt omnia; nec tollit castimoniam corporis, id. Leg. 2, 10, 24: decem dierum, Liv. 39, 9, 4: superstitio castimoniarum, Plin. 31, 8, 44. § 96: inanima, abstinence from animal food, App. M. 11, p. 272, 29.