Lewis & Short

Cĭlĭcĭa, ae, f., = Κιλικία,

  1. I. a province in the southern part of Asia Minor, between Pamphylia and Syria, now Ejalet Itschil, Mel. 1, 2, 6; 1, 11, 2; 1, 13, 1 sq.; 2, 7, 5; Plin. 5, 27, 22, § 91; Plaut. Mil. 1, 1, 42; Cic. Imp. Pomp. 22, 64; id. Fam. 15, 1, 2 sq. al.
  2. II. Hence,
    1. A. Cĭlix, ĭcis (abl. Cilici, Lucr. 2, 416 Lachm.; Verg. Cul. 399 al.; v. infra), adj., = Κίλιξ, Cilician: Cilici croco (of special excellence), Lucr. 2, 416; Verg. Cul. 399 Sillig; cf. Stat. S. 2, 1, 160; 3, 3, 34: Taurus, Ov. M. 2, 217: tonsor, Mart. 7, 95: Tamira, Tac. H. 2, 3.
      Subst. in plur.: Cĭlĭ-ces, um, m., = Κίλικες, the Cilicians, the inhabitants of Cilicia, notorious for the practice of piracy, Cic. Div. 1, 1, 2; id. Fam. 15, 1, 3; Caes. B. C. 3, 101; Tib. 1, 2, 67; Tac. A. 2, 78 al.: agrestium Cilicum nationes quibus Clitarum cognomentum, id. ib. 12, 55.
      Acc. Gr. Cilicas, Tib. 1, 7, 16; Varr. R. R. 2, 11, 12; Ov. Am. 2, 16, 39: Cilices Clitae, a barbarous tribe in the mountains of Cilicia, Tac. A. 12, 55; cf. id. ib. 6, 41.
      Hence,
          1. (β) Fem.: Cĭlissa, ae, = Κίλισσα, Cilician (cf. Phoenissa, from Phoenix), adj.: terra Cilissa, Ov. Ib. 198: spica, of crocus, Prop. 4 (5), 6, 74; Ov. F. 1, 76.
    2. B. Cĭlĭcĭus, a, um, adj., Cilician: portae, Nep. Dat. 7, 2: mare, Plin. 5, 27, 26, § 96: cotes, id. 36, 22, 47, §§ 164 and 165: crocum, id. 21, 6, 17, § 31.
          1. (β) Subst.: cĭ-lĭcĭum, ii, n., = Κιλίκιον, a covering, originally made of Cilician goats’ hair, used by soldiers and seamen, Varr. R. R. 2, 11, 12; Cic. Verr. 2, 1, 38, § 95 Ascon.; Col. 12, 46; Liv. 38, 7, 10; Veg. 2, 14, 3; also adj.: vela, Dig. 19, 1, 17; 33, 7, 12; cf. also udones, made of Cilician goats’ hair, Mart. 14, 148.
    3. C. Cĭlĭcĭensis, e, adj., Cilician: legio, Caes. B. C. 3, 88: provincia, Cic. Fam. 13, 67, 1: vicinus, id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 7.