Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

cĭchŏrĭum or -on (cĭchŏrēum, * Hor. C. 1, 31, 16), ii, n., = κιχόρια (usu. κιχώριον), chiccory, succory, or endive: Cichorium intybus, etc., Linn.; Plin. 20, 8, 30, § 74 sq.; 19, 8, 39, § 129.

cis, prep. [pronom. stem ki-, whence -ce; Gr. ἐ-κεῖ; cf.: hic, sic, etc.] (far more rare than the kindr. citra), on this side (opp. uls, ultra, and trans; cf. Varr. L. L. 5, § 83 Müll.; Liv. 5, 35, 4; 5, 33, 9 al.); with acc.

  1. I. In space.
    1. A. With verb of motion (rare): eo die cis Tiberim redeundum est, Varr. ap. Non. p. 92, 11.
    2. B. With verb of rest: Oppius mons, terticeps cis lucum Exquilinum, Sacr. Argae. ap. Varr. L. L. 5, § 50 Müll.: cis Tiberim redire, Liv. 8, 14, 6: Gallia cis Rhenum perdomita, Sall. H. 1, 8 Dietsch; cf.: quae cis Taurum sunt, Cic. Fam. 3, 8, 4: cis Euphratem, id. Att. 7, 2, 6: Germanos, qui cis Rhenum incolunt, Caes. B. G. 2, 3: hic primus cis Anienem cum rege Veientium conflixit. Liv. 4, 17, 18: cis Taurum montem usque ad Halyn amnem, id. 38, 38, 4: cis Padum ultraque, id. 5, 35, 4; Dig. 1, 2, 2, § 32.
  2. II. In time, within (only in Plaut. and post-class. writers; in the former always in connection with pauci): cis dies paucos, Plaut. Truc. 2, 3, 27: paucos cis mensīs, id. Merc. 1, 2, 42 Lorenz ad loc.: cis paucas tempestates, id. Most. 1, 1, 17: cis pauculos dies, Mamert. Grat. Act. Jul. 15: cis mensem decimum, Aur. Vict. Caes. 42, 1.
  3. III. Acc. to Priscian, also in other designations of limits = intra: cis naturae leges, ut ultra naturae leges, Prisc. p. 987 P.; but the only passage cited for this meaning is: veniam petens, quod ei cis Vettios, Plautios dissimulavisset, Tac. A. 11, 30 Ritter (Halm: ei Titios, Vettios; al. aliter), a very corrupt passage.