Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ultrā, adv. and prep. [ulter].

  1. I. Adv.
    1. A. Prop., on the other side: dextera nec citra mota nec ultra, neither on that side nor on this, neither backwards nor forwards, Ov. M. 5, 186.
    2. B. Transf., in gen., beyond, farther, over, more, besides; of space (rare): ultra procedendi facultas, Auct. B. Afr. 50, 3.
      1. 2. Of time, degree, etc.: estne aliquid ultra, quo progredi crudelitas possit? Cic. Verr. 2, 5, 45, § 119: ne quid ultra requiratis, id. Univ. 3: ut nihil possit ultra, id. Att. 15, 1, B, 2: quia ultra nihil habemus, id. Tusc. 1, 39, 94: melius ultra quam citra stat oratio, Quint. 8, 6, 76; 3, 1, 9: quid ultra Provehor? Verg. A. 3, 480: jam nihil ultra exspectantibus, Quint. 9, 4, 30; cf. id. 7, 1, 59: eam (mortem) cuncta mortalium mala dissolvere; ultra neque curae neque gaudio locum esse, Sall. C. 51, 20: hac tempestate serviundum aut imperandumnam quid ultra? id. Or. Lepid. contra Sull. 5: nullum ultra periculum vererentur, Hirt. B. G. 8, 39: quos alios muros, quae jam ultra moenia habetis? Verg. A. 9, 782.
        Of time: usque ad Attium et ultra porrectas syllabas geminis vocalibus scripserunt, farther, later, Quint. 1, 7, 14: nec ultra bellum Latinum dilatum, Liv. 2, 19, 2.
    3. C. Esp., on account of its comparative sense, freq. followed by quam: ultra enim quo progrediar, quam ut veri videam similia, non habeo, Cic. Tusc. 1, 9, 17: ultra quam homini datum est provehi, Quint. 6, prooem. § 10: ultra quam satis est, Cic. Inv. 1, 49, 91; 1, 18, 26; Quint. 12, 7, 12: ultra quam oporteat, id. 2, 4. 7; 2, 5, 24: ultra quam ullus spiritus durare possit, id. 8, 2, 17; Liv. 40, 30, 5: nec ultra moratus, quam, etc., Tac. A. 6, 44.
    4. D. Comp.: ultĕrĭus, in the signif. of the posit., beyond, farther on, farther (mostly poet.; in prose rare and only postAug.).
          1. (α) = ultra, cum quo Riphaeos possim conscendere montes Ulteriusque domo vadere Memnoniā, Prop. 1, 6, 4: abire, Ov. M. 2, 872: ulterius nihil est, nisi non habitabile frigus, id. Tr. 3, 4, 51.
          2. (β) Transf., = longius or amplius; procedere, Quint. 5, 11, 34: ulterius ne tende odiis, Verg. A. 12, 938: si me ulterius provexerit ira, Prop. 2, 15 (3, 7), 19: revocavit me cogitationi aptae traditum, et iturum, si licuisset, ulterius, Sen. Ep. 102, 1: robur ulterius adversus eam saeviendi gentem, Val. Max. 1, 1, 15: nec ulterius dare corpus inutile leto Aut vacat aut curat, farther, longer, more, Ov. M. 12, 344: non tulit ulterius, id. ib. 3, 487: rogabat Ulterius justo, beyond what was right, more than was right, id. ib. 6, 470.
    5. E. Sup.: ultĭmē.
      1. 1. Extremely, to the last degree: nudam flagris ultime verberat, App. M. 10, p. 250, 33: affectus, id. ib. 1, p. 105, 22.
      2. 2. At last, Sen. Ep. 76, 22 (dub.; al. ultimum).
  2. II. Prep. with acc., on the farther side of, beyond, past: cis Padum ultraque, Liv. 5, 35, 4: ultra Silianam villam, Cic. Att. 12, 27, 1: milibus passuum II. ultra eum (montem) castra fecit, Caes. B. G. 1, 48; 1, 49; id. B. C. 3, 26; 3, 66: ultra Terminum, Hor. C. 1, 22, 10: dextra paulum prolata ultra sinum, Quint. 11, 3, 159; cf. id. ib. § 118.
    Placed after the noun: sunt certi denique fines, Quos ultra citraque nequit consistere rectum, Hor. S. 1, 1, 107: portas ultra procedere, Prop. 4 (5), 7, 29: Euphratem ultra, Tac. A. 15, 17 fin.
        1. b. Transf.
          1. (α) Of time, beyond, past, longer than: (Gorgias) et illorum fuit aemulus ut ultra Socratem usque duravit, Quint. 3, 1, 9: non durat ultra poenam abdicationis, id. 9, 2, 88: ultra rudes annos, id. 1, 1, 20: ultra pueriles annos, id. 1, 11, 19.
          2. (β) Of number, measure, degree, quality, etc., beyond, above, over, more than, = supra: paulo ultra eum numerum, Auct. B. Alex. 21: non ultra heminam aquae assumere, Cels. 4, 2, 4 fin.: adhibent modum quendam, quem ultra progredi non oporteat, Cic. Tusc. 4, 17, 38: ultra fidem, Quint. 8, 6, 73: modum, id. 10, 3, 32; 11, 1, 90: quid est ultra pignus aut multam? Cic. Phil. 1, 5, 12: ultra Romanorum et mortalium etiam morem aliquem curare, Sall. Fragm. ap. Macr. S. 2, 9: juvenis ultra barbarum, promptus ingenio, Vell. 2, 118, 2: Maecenas otio ac mollitiis paene ultra feminam fluens, id. 2, 88, 2: si mortalis ultra Fas trepidat, Hor. C. 3, 29, 31: ultra Legem tendere opus, id. S. 2, 1, 1: vires ultra sortemque senectae, Verg. A. 6, 114: si ultra placitum laudarit, id. E. 7, 27.