Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

tĭmĕo, ŭi, 2, v. a. and n. [root tam-; Sanscr. tam-yati, to be stupefied; tamas, darkness; cf. temulentus], to fear, be afraid of, to dread, apprehend; to be afraid or in fear, to be fearful, apprehensive, or anxious; constr. with acc., rel.-clause, inf., ne or ut, and absol.

    1. 1. With acc. (class.; syn.: vereor, metuo, paveo): quamquam omnia sunt metuenda, nihil magis quam perfidiam timemus, Cic. Fam. 1, 5, a, 2: timeo meos, Plaut. Truc. 5, 63; cf.: quos aliquamdiu inermes timuissent, Caes. B. G. 1, 40: oppidanos, Hirt. B. G. 8, 27: saxum Tantalus, Lucr. 3, 981 sq.: portus omnes, Caes. B. C. 3, 6: reliquos casus, id. ib. 3, 10: nomen atque imperium absentis, id. ib. 1, 61: numinis iram, Ov. M. 6, 314: flagitium pejus leto, Hor. C. 4, 9, 50: cuncta (amantes), Ov. M. 7, 719: aeternas poenas timendum’st, Lucr. 1, 111.
      In pass.: morbos esse timendos, Lucr. 3, 41; so, si ipse fulgor timeretur, Quint. 8, 3, 5: si Cn. Pompeius timeretur, id. 4, 2, 25.
      Pregn., to have to fear, i. e. to be exposed to, contend against: pro telis gerit quae timuit et quae fudit, Sen. Herc. Fur. 40 sq.; 793: feras, id. Herc. Oet. 270.
      With dat. of the object for which one fears something: nostrae causae nihil nos timere, Quint. 11, 1, 75: patronum justitiae suae, id. 4, 1, 9: furem caulibus aut pomis, Juv. 6, 17: noxiam vini aegris, Plin. 14, 16, 19, § 101.
      With de: de suo ac legionis periculo nihil timebat, Caes. B. G. 5, 57: nihil de bello, id. ib. 3, 3: de se nihil timere, Cic. Sest. 1, 1.
      With pro and abl.: quid pro quoque timendum, aut a quoque timendum sit, Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 2: pro amicis omnia timui, pro me nihil. Sen. Q. N. 4, praef. § 15.
    2. 2. With rel.-clause (class.): misera timeo, quid hoc sit negotii, Plaut. Poen. 5, 4, 79: timeo, quid rerum gesserim, id. Mil. 2, 4, 44: quid possem, timebam, Cic. Att. 12, 24, 1: nunc istic quid agatur, magnopere timeo, id. ib. 3, 8, 2; jam nunc timeo, quidnampro exspectatione omnium eloqui possim, id. Div. in Caecil. 13, 42: misera timeo, incertum hoc quorsum accidat, Ter. And. 1, 5, 29; cf.: haec quo sint eruptura timeo, Cic. Att. 2, 20, 5.
      With dat.: nunc nostrae timeo parti, quid hic respondeat, Ter. And. 2, 5, 8.
    3. 3. With inf. (freq. since the Aug. per.; not in Cic.): Caesar etsi timebat tantae magnitudinis flumini exercitum obicere, etc., Caes. B. C. 1, 64: equites cum intrare fumum et flammam densissimam timerent, Hirt. B. G. 8, 16: timebant prisci truncum findere, Plin. 17, 14, 24, § 102: nec jurare time, Tib. 1, 4, 21; Hor. C. 1, 8, 8; 3, 24, 56; id. S. 1, 4, 23; id. Ep. 1, 5, 2; 1, 7, 4; 1, 19, 27; 2, 1, 114; id. A. P. 170; 197; Ov. M. 1, 593; 12, 246.
      Rarely with acc. and inf.: ni cedenti instaturum alterum timuissent, Liv. 10, 36, 3.
    4. 4. With ne or ut (class.): metuo et timeo, ne hoc tandem propalam fiat, Plaut. Mil. 4, 8, 38: timeo, ne malefacta mea sint inventa omnia, id. Truc. 4, 2, 61: haec timeo ne impediantur, D. Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 4: neque timerent, ne circumvenirentur, Caes. B. G. 2, 26: non times, ne locum perdas, Quint. 6, 3, 63: timuit, ne non succederet, Hor. Ep. 1, 17, 37: timere, ne non virtute hostium, sed lassitudine suā vincerentur, Curt. 3, 17, 9: timeo, ut sustineas, Cic. Fam. 14, 2, 3: ut satis commode supportari posset (res frumentaria), timere dicebant, Caes. B. G. 1, 39.
    5. 5. Absol. (freq. in prose and poetry): fac, ego ne metuam igitur et ut tu meam timeas vicem, Plaut. Most. 5, 2, 24: salva est navis, ne time, id. Merc. 1, 2, 64; so, ne time, id. Am. 2, 2, 42; 5, 1, 12; id. Cas. 4, 4, 13; id. Curc. 4, 2, 34: timentibus ceteris propter ignorationem locorum, Cic. Rep. 1, 17, 29; cf.: timentes confirmat, Caes. B. G. 7, 7: cottidie aliquid fit lenius quam timebamus, Cic. Fam. 6, 10, 5: timere et admirari, Quint. 9, 2, 26; 9, 2, 86.
      With de: de re publicā valde timeo, Cic. Att. 7, 6, 2.
      With ab: a quo quidem genere ego numquam timui, Cic. Sull. 20, 59.
      With pro (poet. and post-Aug.): pro eo timebam, Curt. 6, 10, 27: timentem pro capite amicissimo, Plin. Ep. 3, 17, 3: quamvis pericliter, plus tamen pro te timeo, Sen. Contr. 7, 20, 1: indulgentia pro suis timentium, id. ib. 9, 26, 2, B: qui pro illo nimium timet, id. Ep. 14, 1: qui eget divitiis timet pro illis, id. ib. 14, 18; 90, 43: pro Aristippi animā, Gell. 19, 1, 10: timuere dei pro vindice terrae, Ov. M. 9, 241.
      Pregn., with abl. (poet.): timuit exterrita pennis Ales, expressed its fear, Verg. A. 5, 505.
      Freq. with dat. of the object for which one fears: tibi timui, Ter. Heaut. 3, 2, 20; cf.: qui sibi timuerant, Caes. B. C. 3, 27: alicui, Quint. 8, 5, 15; Verg. A. 2, 729; Hor. C. 3, 27, 7; id. S. 2, 1, 23: suis rebus, Caes. B. G. 4, 16: huic loco, id. ib. 7, 44: receptui suo, id. B. C. 3, 69: urbi, Hor. C. 3, 29, 26.
      Impers. pass.: urbi timetur, Luc. 7, 138: Sen. Med. 885.
    6. * 6. Timens like timidus, with gen.: mortis timentes, Lucr. 6, 1239.