Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

admŏnĭtĭo, ōnis, f. [admoneo].

  1. I. A reminding, recalling to mind, suggestion: illud ne indignuin quidem admonitione, ingens in epilogis verti discrimen, Cic. Quint. 6, 1, 37: tanta vis admonitionis inest in locis, ut, etc., id. Fin. 5, 1: qua admonitione succurrit quod Varro tradit, etc., Plin. 19, 1, 2, § 8: unius admonitione verbi in memoriam reponuntur, Quint. 11, 2, 19: unius admonitione verbi, id. 6, 1, 37.
    Hence, transf.: admonitio morbi, or doloris, the returning sensations of a former sickness: si qua admonitio doloris supersit, Plin. 25, 8, 49, § 88: admonitionem morbi sentire, id. 24, 17, 101, § 158.
  2. II. A friendly, mild admonition (cf. Cic. de Or. 2, 83: admonitio, quasi lenior objurgatio; v. admoneo, 1.): admonitio et praeceptum, Cic. Off. 1, 40 fin.; so id. de Or. 2, 70: si aliter sentirem certe admonitio tua me reprimere aut si dubitarem, hortatio impellere posset, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4.
  3. III. Correction, chastise ment: plures admonitione notavit, Suet. Aug. 39: admonitio fustium, Dig. 48, 19, 7.