Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ănĭmālis, e, adj. [anima].

  1. I. Consisting of air, aërial (cf. anima, I. and II. A.): simplex est natura animantis, ut vel terrena vel ignea vel animalis vel umida, Cic. N. D. 3, 14, 34: naturam esse quattuor omnia gignentium corporumterrena et humidareliquae duae partes, una ignea, altera animalis, id. Tusc. 1, 17, 40: animalis spirabilisque natura, cui nomen est aër (B. and K.; others read animabilis), id. N. D. 2, 36, 91: spirabilis, id est animalis, id. Tusc. 1, 18, 42.
  2. II. Animate, living (cf. anima, II. C.).
    1. A. In gen.: corpora, Lucr. 2, 727: pulli, id. 2, 927: colligata corpora vinculis animalibus, Cic. Tim. 9: intellegentia, id. Ac. 2, 37: ut mutum in simulacrum ex animali exemplo veritas transferatur, from the living original, id. Inv. 2, 1.
    2. B. In the lang. of sacrifice: hostia animalis, an offering of which only the life is consecrated to the gods, but the flesh is destined for the priests and others, Macr. S. 3, 5; Serv. ad Verg. A. 3, 231; 4, 56.
      Dii animales, gods who were formerly men, Serv. ad Verg. A. 3, 168.
      * Adv. ănĭmālĭter, like an animal (opp. spiritualiter): animaliter vivere, Aug. Retr. 1, 26, 67.