Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

archĭtecta, ae, f., v. architectus, I. B.

archĭtectus, i, m., = ἀρχιτέκτων (the usual form, while † archĭtecton, ŏnis, is rare).

  1. I. Form architectus.
    1. A. A master-builder, architect: fabri architectique, Plaut. Mil. 3, 3, 45: Philo architectus, Cic. de Or. 1, 14, 62; so id. Fam. 9, 2; Vitr. 1, 1; Plin. 34, 14, 42, § 148; Vulg. Eccli. 38, 28; ib. Isa. 3, 3; ib. 2 Macc. 2, 30: ut sapiens architectus, ib. 1 Cor. 3, 10 al.
    2. B. Trop., an inventor, deviser, contriver, author, maker: bene factis Juppiter architectus, Plaut. Am. prol. 45 ( = auctor atque opifex, Lambin.): inventor veritatis et quasi architectus beatae vitae Epicurus, Cic. Fin. 1, 10, 32 (cf. id. ib. 2, 16, 52: architectari voluptates): princeps atque architectus sceleris, id. Clu. 22: Stoici architecti paene verborum, id. Brut. 31, 118.
      Hence, archĭtecta, ae, f., a female architect: natura architecta vis, Plin. 10, 71, 91, § 196.
  2. II. Form architecton.
    1. A. A master-builder, architect, etc.: nam sibi laudavisse hasce ait architectonem, Nescio quem, esse aedificatas has sane bene, Plaut. Most. 3, 2, 73; Sen. Ep. 90; Sol. 32 fin.
    2. B. Trop., a master in cunning, a crafty man: me quoque dolis jam superat architectonem, Plaut. Poen. 5, 2, 150.