Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

conflicto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [confligo].

  1. I. In gen., to strike together violently; hence, trop., mid., to fight with, contend or struggle with (rare): qui cum ingeniis conflictatur ejusmodi, Ter. And. 1, 1, 66; so, cum adversā fortunā, Nep. Pelop. 5, 1; Cic. Har. Resp. 19, 41: odio inter sese gravi conflictati sunt, Gell. 12, 8, 5: cornibus, with the wings of the army, Front. Strat. 2, 3, 5.
    Once also act.: ut conflictares malo, Ter. Phorm. 3, 2, 20.
  2. II. Esp., to strike forcibly to the earth, to ruin; so very rare in act.: qui plura per scelera rem publicam conflictavisset, Tac. A. 6, 48: fera sese conflictans maerore, Plin. 8, 17, 21, § 59; but very freq. and in good prose (most freq. in Tac., never in Quint.) in pass.: conflictari aliquā re, to be severely tormented, vexed, harassed, afflicted; to be brought to ruin: nos duriore (fortunā) conflictati videmur, Cic. Att. 10, 4, 4: judiciis turpibus, id. Fam. 9, 25, 3: honestiore judicio, id. Quint. 13, 44: superstitione, id. Leg. 1, 11, 32: iniquissimis verbis, id. Verr. 2, 3, 28, § 69: a quibus se putat diuturnioribus esse molestiis conflictatum, id. Fam. 6, 13, 3: magnis et multis incommodis, Auct. Her. 2, 24, 37: magna inopia necessariarum rerum (opp. abundare), Caes. B. C. 1, 52: gravi pestilentiā, id. ib. 2, 22: gravi morbo, Nep. Dion, 2, 4; Plin. 23, 1, 27, § 58; Suet. Claud. 2: iniquā valetudine, Plin. Ep. 1, 12, 4: multis difficultatibus, Liv. 40, 22, 8: saevis tempestatibus, Tac. Agr. 22; cf. Suet. Aug. 17; Tac. A. 1, 58 fin.: multis aemulis, id. ib. 6, 51: pervicaci accusatione, id. ib. 13, 33; 14, 50; 15, 50 al.: foedā hieme, id. H. 3, 59: saevissimā hieme, Plin. 18, 25, 57, § 209.
          1. (β) Without abl.: ii (sc. milites) tantum conflictati sunt qui, etc., Tac. H. 3, 82: filia Appii Caeci ap. Gell. 10, 6, 2.