Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

con-sentĭo (also cosentĭo; v. infra), sensi, sensum, 4, v. n. and a

  1. I. = unā sentio, to feel together: multa (corpora, i. e. substances) Quae neque conecti potuere neque intus Vitalis motus consentire atque imitari, Lucr. 2, 717 Lachm.; cf.: consentire animam totam per membra videmus, id. 3, 153; Scrib. Comp. 104.
  2. II. To agree, accord, harmonize with a person or thing; to assert unitedly, determine in common, decree, to unite upon something accordantly, etc. (freq and class. in prose and poetry); constr with cum, inter se, the dat., or absol. of person; and with the acc., de, ad, in, the inf.. causā, or absol. of the thing.
    1. A. Lit., with personal subjects.
      1. 1. In a good sense, with acc. and inf.: HONC. OINO. PLOIRVME. COSENTIONT. ROMAI. DVONORO. OPTVMO. FVISE. VIRO … LVCIOM. SCIPIONE., etc. (i. e. hunc unum plurimi consentiunt Romanum bonorum optimum fuisse virumLucium Scipionem), inscription of the Scipios, C. I. L. 1, 32: Wordsworth, Fragm, and Spec. p. 160; cf. Cic. Fin. 2, 35, 116; and id. Sen. 17, 61: omnes mortales unā mente consentiunt, omnia arma eorum, qui haec salva velint, contra illam pestem esse capienda, id. Phil. 4, 3, 7; so Quint. 1, 10, 33; 2, 15, 36 al.; Tac. A. 6, 28 al.
        With inf.: seu quicquid ubique magnificum est in claritatem ejus (sc. Herculis) referre consensimus, Tac. G. 34 fin.
        With de de amicitiae utilitate omnes uno ore consentiunt, Cic. Lael. 23, 86; so id. Phil. 1, 9, 21: cum aliquo de aliquā re, id. Ac. 2, 42. 131.
        With cum: consentire cum aliquā re, verbis discrepare, Cic. Fin. 4, 26, 72: cum his (oratoribus) philosophi consentiunt, Quint. 2, 17, 2; so Suet. Aug. 58.
        With dat.: illis superioribus, Quint. 2, 15, 32; so id. 5, 14, 33: sibi ipse, Cic. Off. 1, 2, 5; cf. id. Clu. 22, 60: cui parti, Quint. 5, 14, 9: iis, quibus delectantur, id. 5, 11, 19: studiis alicujus, Hor. Ep. 1, 18, 65 al.
        With adversus: adversus maleficium omne consensimus, Sen. Ben. 3, 6, 2: adversus patrem cum amicis, Val. Max. 9, 11, ext. 3.
        With ad: parvo exercitu, sed ad benevolentiam erga nos consentiente, Cic. Att. 5, 18, 2; id. Tusc. 3, 2, 3; id. N. D. 2, 23, 60; 2, 46, 119; id. Cat. 4, 7, 15; 4, 9, 18; cf.: ad rem publicam conservandam, id. Phil. 4, 4, 10: ad decernendum triumphum, Liv. 36, 40, 10: ad necem ejus, id. 39, 50, 6: ad indutias, Suet. Calig. 5.
        With in: in homine non, ut omne, omnia in unum consentientia, sed singulis membris suum cuique consilium, Liv. 2, 32, 9: in hoc non contumaciter consentio, Quint. 11, 3, 11; cf.: consentire in asserendā libertate, Suet. Calig. 60: puro pioque duello quaerendas censeo itaque consentio consciscoque, old formula of voting in Liv. 1, 32, 12.
        With ut: senatuscensuit consensit conscivit ut bellum cum priscis Latinis fieret, old formula for declaring war, Liv. 1, 32, 13.
        With ne: constat, ad alia discordes in uno adversus patrum voluntatem consensisse, ne dicerent dictatorem, Liv. 4, 26, 7.
        With acc. rei: consensit et senatus bellum, i. e. has voted, decreed war, Liv. 8, 6, 8: bellum erat consensum, id. 1, 32, 12: consensa in posterum diem contio, id. 24, 38, 11.
        With inf.: si consenserint possessores non vendere, quid futurum est? Cic. Agr. 1, 5, 15.
        Impers.: de prioribus consentitur, Tac. A. 1, 13: inter plurimos consensum est duas esse partes, Quint. 9, 1, 17; 5, 10, 12; Liv. 9, 7, 7; so, consensum est, ut, etc., id. 30, 24, 11.
      2. 2. In a bad sense, to agree to any wrong, to join in, to plot together, conspire, take part in, etc.: neque se cum Belgis reliquis consensisse, neque contra populum Romanum omnino conjurasse, Caes. B. G. 2, 3; so id. ib. fin.: belli faciendi causā, Cic. Verr. 2, 5, 8, § 18: urbem inflammare, id. Phil. 2, 7, 17: quod consensisset cum Hispanis quibusdameum (Pompeium) comprehendere, id. Fam. 6, 18, 2: ad prodendam Hannibali urbem Romanam, Liv. 27, 9, 14: ad aliquem opprimendum, Nep. Dat. 5, 2: quod undique abierat, antequam consentirent, Liv. 23, 28, 4; so absol., id. 34, 49, 9 al.
    2. B. Transf., with inanimate subjects, to accord, agree, harmonize with, to fit, suit, etc.
          1. (α) With cum: sed mihi ne utiquam cor consentit cum oculorum aspectu, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 17, 52; cf.: cum vultus Domitii cum oratione non consentiret, Caes. B. C. 1, 19; Quint. 11, 1, 2; 11, 3, 113; 11, 3, 122: secum ipsa (oratio; together with sibi constet), Cic. Univ. 3; id. Brut. 38, 141: precorut vestrae mentes atque sententiae cum populi Romani voluntatibus suffragiisque consentiant, id. Mur. 1, 1; Dig. 46, 4, 14.
          2. (β) With inter se: (pulchritudo corporis) delectat hoc ipso, quod inter se omnes partes cum quodam lepore consentiunt, Cic. Off. 1, 28, 98; Quint. 5, 7, 29.
          3. (γ) With dat.: si personis, si temporibus, si locis ea quae narrantur consentiunt, Cic. Part. Or. 9, 32; id. Phil. 1, 1, 2; id. Att. 7, 3, 3; Quint. 11, 3, 65; 11, 3, 164 al.: sibi ipsa lex, id. 2, 4, 37.
          4. (δ) Absol., Lucr. 3, 170; 2, 915; 3, 154: ratio nostra consentit, pugnat oratio, etc., Cic. Fin. 3, 3, 10: judicationem et statum semper consentire, Quint. 3, 11, 20: nisi ab imo ad summum omnibus intenta nervis consentiat (cithara), id. 2, 8, 15: utrumque nostrum incredibili modo Consentit astrum, Hor. C. 2, 17, 22.
            Hence,
      1. 1. con-sentĭens, entis, P. a., agreeing, accordant, unanimous: tanta rerum consentiens, conspirans, continuata cognatio, Cic. N. D. 2, 7, 19: cujus de laudibus omnium esset fama consentiens, id. Sen. 17, 61: animi, id. Div. 2, 58, 119: consilium omnis vitae, id. Tusc. 5, 25, 72.
        Abl. consentiente and -ti: hominum consentiente auctoritate contenti non sumus? Cic. Div. 1, 39, 84; so, consentiente voce, Suet. Galb. 13; on the other hand, clamore consentienti pugnam poscunt, Liv. 10, 40, 1.
      2. 2. consensus, a, um, Part., agreed upon: consensis quibusdam et concessis, Gell. 15, 26, 2.