Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

cŭmŭlātē, adv., v. cumulo, P. a. fin.

cŭmŭlo, āvi, ātum, 1, v. a., to form into a heap, to accumulate, heap, or pile up (class.).

  1. I. In gen.
    1. A. Prop. (mostly post-Aug.; esp. in Curt. and Tac.): materiem, Lucr. 1, 989: nubila, id. 6, 191; 6, 518: stipites, Curt. 6, 6: harenas, id. 5, 1, 30: nivem, id. 5, 4, 88: arma in ingentem acervum, Liv. 45, 33, 1: pyram truncis nemorumque ruinā, Stat. Th. 6, 85.
    2. B. Trop.: benefacta, Plaut. Capt. 2, 3, 64: omnia principatūs vocabula, Tac. H. 2, 80: honores in eam, id. A. 13, 2: tantum honorum atque opum in me cumulasti, id. ib. 14, 53; 1, 21: propemodum saeculi res in illum unum diem fortuna cumulavit, Curt. 4, 16, 10.
  2. II. With special access. ideas (class.).
    1. A. To augment by heaping up, to increase, heap, amass, accumulate.
      1. 1. With abl.: funus funere, Lucr. 6, 1237 (cf. Liv. 26, 41, 8): aes alienum usuris, id. 2, 23, 6: haec aliis nefariis cumulant atque adaugent, Cic. Rosc. Am. 11, 30; cf.: alio scelere hoc scelus, id. Cat. 1, 6, 14: bellicam gloriam eloquentiā, id. Off. 1, 32, 116.
      2. 2. Without abl.: invidiam, Liv. 3, 12, 8: injurias, id. 3, 37, 3: vitia, Tac. Or. 28: accesserunt quae cumularent religiones animis, Liv. 42, 20, 5.
    2. B. To make full by heaping up, to fill full, fill, overload, etc.
      1. 1. Lit.
          1. (α) With abl.: locum strage semiruti muri, Liv. 32, 17, 10: fossas corporibus, Tac. H. 4, 20: viscera Thyesteis mensis, Ov. M. 15, 462: cumulatae flore ministrae, id. F. 4, 451: altaria donis, Verg. A. 11, 50; cf.: aras honore, donis, Liv. 8, 33, 21; Curt. 5, 1, 20; Val. Fl. 1, 204.
          2. (β) Without abl.: altos lacus fervida musta, Ov. Tr. 3, 10, 72; cf.: cumulata ligula salis cocti, a full spoon, spoonful, Col. 2, 21, 2.
      2. 2. Trop.
          1. (α) With abl.: non possum non confiteri cumulari me maximo gaudio, quod, etc., Cic. Fam. 9, 14, 1; cf.: ponebas cumulatum aliquem plurimis voluptatibus, id. Fin. 2, 19, 63: nunc meum cor cumulatur irā, Caecil. ap. Cic. Cael. 16, 37: duplici dedecore cumulata domus, Cic. Att. 12, 5, 1; cf.: orator omni laude cumulatus, id. de Or. 1, 26, 118: tot honoribus cumulatus, Tac. H. 3, 37: hoc vitio cumulata est Graecorum natio, Cic. de Or. 2, 4, 18: neque tot adversis cumulant, overwhelm, Ov. Tr. 4, 1, 55.
          2. * (β) With ex: (summum bonum) cumulatur ex integritate corporis et ex mentis ratione perfecta, is made complete, perfect, = completus, absolvitur, Cic. Fin. 5, 14, 40.
          3. (γ) Absol.: ad cumulandum gaudium (meum) conspectum mihi tuum defuisse, in order to make my joy full, complete, Cic. Att. 4, 1, 2; cf. under P. a., B. α.
            Hence, cŭmŭlātus, a, um, P. a.
    1. A. (Acc. to II. A.) Increased, augmented: eādem mensurā reddere quā acceperis aut etiam cumulatiore, Cic. Brut. 4, 15: gloria cumulatior, Liv. 2, 47, 11; cf. id. 4, 60, 2.
    2. B. (Acc. to II. B.) Filled full, full, complete, perfect.
          1. (α) Absol.: tantum accessit ad amorem, ut mirarer locum fuisse augendi in eo, quod mihi jam pridem cumulatum etiam videbatur, Cic. Fam. 9, 14, 5: hoc sentire et facere perfectae cumulataeque virtutis (est), id. Sest. 40, 86.
            Poet.: veniamcumulatam morte remittam, i. e. cumulate referam, shall abundantly reward, Verg. A. 4, 436.
          2. (β) With gen.: ineptitudinis cumulatus, Caecil. ap. Non. p. 128, 15: scelerum cumulatissime, Plaut. Aul. 5, 16.
            Adv.: cŭmŭ-lātē, in rich abundance, abundantly, copiously (freq. in Cic.; elsewh. very rare), Cic. Fin. 2, 13, 42; id. Div. 2, 1, 3; id. Att. 6, 3, 3 al.
            Comp., Cic. Or. 17, 54.
            Sup., Cic. Fam. 5, 11, 1; 10, 29 init.