Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

mēum, i, n., = μῆον, an umbelliferous plant, bear-wort, Plin. 20, 23, 94, § 253.

mĕus, a, um (voc. meus for mi: proice tela manu, sanguis meus, Verg. A. 6, 835: Lolli meus, Sid. Ep. 1, 9; and: domine meus, id. ib. 4, 10; gen. plur meūm for meorum: pietas majorum meūm, Plaut. Cas. 2, 6, 66: meapte, Ter. Heaut. 4, 3, 8: meopte, Plaut. Most. 1, 2, 77: meāmet, id. Poen. 1, 3, 37; Sall. J. 85, 24; archaic form MIVS: MIEIS MORIBVS, Monum. Scip. in Inscr. Orell. 554; and mis = meis: ingens cura’st mis concordibus aequiperare, Enn. ap. Prisc. p. 955 P.; cf. Vahl. Enn. Ann. v. 131, p. 21), pron. possess. [me], my, mine, belonging to me, my own: haec ero dicam meo, Plaut. Am. 1, 1, 304: carnifex, Ter. And. 4, 1, 27: discriptio, made by me, Cic. Sen. 17, 59: crimen, against me, what I am blamed for, App. Mag. 10 init. p. 279: non mea est simulatio, is not my way, Ter. Heaut. 4, 5, 34: tempestate meā, in my day, Juv. 4, 140: meus sum, I am myself, in my right senses: pavidum gelidumque trementi Corpore, vixque meum firmat deus, Ov. M. 3, 689: quod quidem ego facerem, nisi plane esse vellem meus, quite independent, Cic. Leg. 2, 7, 17: vindicta postquam meus a praetore recessi, my own master, free, Pers. 5, 88: meus est, he is mine, I have him, have caught him, he is in my power: meus hic est: hamum vorat, Plaut. Curc. 3, 61: meus illic homost, id. Mil. 2, 3, 63; id. Ps. 1, 3, 147; id. Bacch. 1, 1, 70: hic homo meus est, id. Ps. 4, 7, 21: vicimus: en! meus est, exclamat Nāis, Ov. M. 4, 356: meus, my, my own, my dear, my beloved: Nero meus mirificas apud me tibi gratias agit, Cic. Fam. 13, 64, 1: civis, my fellow-citizen, Juv. 12, 121.
With apposite gen.: cui nomen meum absentis honori fuisset, Cic. Planc. 10, 26: quod meum factum dictumve consulis gravius quam tribuni audistis? Liv. 7, 40, 9. ut mea defunctae molliter ossa cubent, Ov. Am. 1, 8, 108.
Absol.: mĕi, ōrum, m., my friends or relatives, my adherents, my followers: ego meorum solus sum meus, Ter. Phorm. 4, 1, 21: flamma extrema meorum, Verg. A. 2, 431: meus homo, or simply meus, i. e. this silly fellow of mine: homo meus se in pulpito Totum prosternit, Phaedr. 5, 7, 32: at legatus meus ad emendum modo proficiscitur, Auct. Decl. Quint. 12, 18: stupor, this blockhead of mine, Cat. 17, 21: mea and mea tu, my love, my darling: mea Pythias, Ter. Eun. 4, 3, 14: mea tu, id. Ad. 3, 1, 2: o mea, Ov. M. 14, 761.
Voc.: mi, my dear! my beloved! o mi Aeschine, o mi germane! Ter. Ad. 2, 4, 4.
With the fem.: mi soror, App. M. 5, p. 166, 3; 4, p. 155, 6; 8, p. 205, 2: mi domina, Hier. Ep. 22, 1: mi catella, id. ib. 2: mi virgo, id. ib. 17.
In plur.: mi homines, mi spectatores, dear people, good spectators, Plaut. Cist. 4, 2, 8.
Neutr. absol.: mĕum, i, n., mine: quod subrupuisti meum, my property, i. e. my daughter, Plaut. Aul. 4, 10, 29; cf. meam, id. ib. v. 14; 26: meum est, it is my affair, my concern, my duty, my custom: non est mentiri meum, Ter. Heaut. 3, 2, 38: puto esse meum, quid sentiam, exponere, Cic. Fam. 6, 5.

    1. 2. Plur.: fundite quae mea sunt, cuncta, Juv. 12, 37.