Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ē-dīco, xi, ctum, 3 (old form, subj.: EXDEICATIS; gerund.: EXDEICENDUM, S. C. de Bacchan.; imperat.: edice, Verg. A. 11, 463; Stat. Th. 12, 598), v. a.

  1. I. A t. t. of magistrates, to declare, publish, make known a decree, ordinance, etc.; hence, to establish, decree, ordain by proclamation (cf.: praecipio, mando, jubeo).
    1. A. In gen., with ut or ne: consulem edicere, ut senatus senatusconsulto ne obtemperetedicere est ausus, ut senatus ad vestitum rediret, Cic. Pis. 8; so id. Vatin. 14; id. Q. Fr. 1, 1, 9 al.; cf. in the abl. part. perf.: edicto, ut and ne, Liv. 10, 36; 5, 19; Cic. Att. 11, 7, 2; and with a simple subj.: cum tribuni plebis edixissent, senatus adesset, etc., id. Fam. 11, 6; so Verg. A. 10, 258; 3, 235.
      With acc.: non proscriptā neque edictā die, Cic. Verr. 2, 1, 54; so, dies edicta, Liv. 33, 14 fin.: diem comitiis, id. 26, 18; 31, 49 fin.: diem exercitui ad conveniendum, id. 31, 11; cf. id. 22, 12; 29, 1: justitium, Cic. Phil. 6, 1, 2: comitia a. d. XI. Kal. Febr., id. Q. Fr. 2, 2, 2: senatum in diem posterum, Liv. 3, 38 fin.; cf. Suet. Caes. 80: conventum sociis Tarraconem, Liv. 26, 51: novemdiale sacrum, id. 21, 62; cf.: supplicationem populo in diem unum, id. 32, 1 fin.: delectum, id. 2, 55: praedam omnem militibus, id. 8, 36 et saep.
      With an obj. acc. and inf.: edixit, sese judicium injuriarum non daturum, Cic. Verr. 2, 2, 27; so Liv. 21, 11; 26, 27.
      Absol.: quod Vitellius de caerimoniis publicis edixisset, Tac. H. 2, 91; cf.: de natali suo, Suet. Calig. 26: de iisdem, id. Rhet. 1.
    2. B. In partic., of the praetor, to make known, on entering upon his office, the principles on which he intends to administer it: est tibi edicendum quae sis observaturus in jure dicendo, Cic. Fin. 2, 22, 74; v. edictum.
  2. II. Transf. in gen., to make known, dectare, appoint, establish, order, ordain any thing (freq. and class.): ut tu scire possis, edico tibi: Si falsa dices, etc., Plaut. Mil. 3, 2, 29; cf. id. ib. 2, 2, 4; id. Capt. 4, 2, 23.
    With ut or ne, id. Ps. 1, 1, 125; 1, 5, 91; 3, 2, 66; id. Pers. 2, 2, 58; id. Truc. 4, 3, 6; Ter. Eun. 3, 5, 30; id. Hec. 4, 1, 50; Hor. S. 2, 3, 227 al.
    With acc. and inf.: dico, edico vobis, nostrum esse illum erilem filium, Ter. Eun. 5, 5, 20; nullus fere ab eo (sc. Demosthene) locus sine quadam conformatione sententiae edicitur, Cic. Or. 39 fin.
    With rel. clause: jussus a consule, quae sciret edicere, to discover, communicate, give notice, Sall. C. 48, 4 Kritz.: si prius, quid maxime reprehendere Scipio solitus sit, edixero, Cic. Lael. 16, 59: hoc simul edixi, Hor. Ep. 1, 19, 10; id. S. 2, 2, 51: incipiens stabulis edico in mollibus herbam Carpere oves, Verg. G. 3, 295; cf. id. A. 11, 463; Sil. 7, 313; 528: legem remittere edixit (rex), Curt. 6, 11, 20.
    1. B. To explain, interpret (late Lat.): sensum hujus sermonis, Vulg. Dan. 5, 15; 4, 15.