Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. excussus, a, um, Part. and P. a., from excutio.

* 2. excussus, ūs, m. [excutio], a beating out, beating, Prud. στεφ. 5, 226.

ex-cŭtĭo, cussi, cussum, 3 (archaic perf. subj. excussit, for excusserit, Plaut. Bacch. 4, 2, 16), v. a. [quatio], to shake out or off, to cast out, drive out, to send forth (class., esp. in the trop. sense).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: posse ex his (litteris) in terram excussis annales Ennii, ut deinceps legi possint, effici, shaken out, Cic. N. D. 2, 37, 94: equus excussit equitem, threw off, Liv. 8, 7, 10: excussus equo, Verg. A. 11, 640: excussus curru, id. ib. 10, 590; Suet. Caes. 37; Curt. 3, 11; cf.: lectis excussit utrumque, Hor. S. 2, 6, 112: gubernatorem in mare e puppi, Curt. 4, 4 med.; cf. also: ancora ictu ipso excussa e nave sua, Liv. 37, 30, 9: lapide clavum, to knock off, Plaut. Men. 1, 1, 10: pulvis digitis excutiendus erit, Ov. A. A. 1, 150: poculum e manibus, Pers. 3, 101: ignem de crinibus, to shake off, Ov. M. 12, 281: rem de manu alicujus, to strike out, Dig. 47, 2, 53, § 13: Pelion subjectā Ossā (Juppiter), Ov. M. 1, 155: poma venti, to cast down, shake down, id. ib. 14, 764 et saep.: ne nucifrangibula (i. e. dentes) excussit ex malis meis, to knock out, Plaut. Bacch. 4, 2, 16; cf.: cerebrum alicui, id. Capt. 3, 4, 69; id. Aul. 2, 1, 29: oculum alicui cyatho, verberibus, id. Pers. 5, 2, 16; Suet. Tib. 53; cf.: oculo excusso, id. Caes. 68: ipso cum domino calce omnes excutiamus, to drive out or forth, Lucil. ap. Non. 298, 33: Teucros vallo, Verg. A. 9, 68: hostem oppidis et regionibus, Flor. 2, 6, 42: ab obsidione Nolae urbis (with pellere a Campania), id. ib. 29: feras cubilibus, to scare, rouse up, Plin. Pan. 81, 1: si flava excutitur Chloë, be shaken off, cast off, Hor. C. 3, 9, 19: (viros) excussos patriā infesta sequi, Verg. A. 7, 299: ut me excutiam atque egrediar domo, take myself off, decamp, Ter. Ph. 4, 1, 20: quartanas, to drive away, Plin. 20, 6, 23, § 56 et saep.: (leo) gaudet comantes Excutiens cervice toros, shaking about, shaking, Verg. A. 12, 7; cf. Quint. 11, 3, 71: caesariem, Ov. M. 4, 492: pennas, id. ib. 6, 703: habenas, id. ib. 5, 404; cf.: nares inflare et movereet pulso subito spiritu excutere, etc., to blow up, dilate, Quint. 11, 3, 80: se (gallinae edito ovo), Plin. 10, 41, 57, § 116: tela, to hurl, discharge, Tac. A. 2, 20; cf. Curt. 8, 13: fulmen in Thebas, Stat. Th. 10, 69: excussaque brachia jacto, tossed, Ov. M. 5, 596; id. H. 18, 189: (aër) Excussit calidum flammis velocibus ignem, sends out, produces, Lucr. 6, 688; cf. id. 6, 161: largum imbrem (procellae), Curt. 4, 7: lacrimas alicui, Plaut. Capt. 2, 3, 59; Ter. Heaut. 1, 1, 15: vomitum alicui, Plaut. Merc. 3, 3, 15: sudorem, Nep. Eum. 5 et saep.
      Transf.: excutior somno, I am roused from sleep, Verg. A. 2, 302; Ov. H. 13, 111; Hor. S. 2, 6, 112.
    2. B. In partic., to shake out, shake.
      1. 1. Esp. a garment, to free it from dust: vexatam solo vestem, Petr. 128, 4; Vulg. Act. 18, 6; cf.: excutere de pulvere, shake yourself, Vulg. Isa. 52, 2; and: pulverem de pedibus, id. Matt. 10, 14.
      2. 2. To stir, move any thing to see under it; and hence, to search, examine a person: St. Di me perdant, si ego tui quicquam abstuli. Eu. Agedum, excutedum pallium, Plaut. Aul. 4, 4, 19; so, culcitisque et stragulis praetentatis et excussis, Suet. Claud. 35.
        With personal objects: excutiuntur tabellarii, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 31, 4; cf.: verum (porcellum) ut subesse pallio contenderent Et excuti juberent, Phaedr. 5, 5, 19: non excutio te, si quid forte ferri habuisti: non scrutor, Cic. Rosc. Am. 34, 97.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to shake out or off, force away, etc.: omnes istorum delicias, omnes ineptias, to shake off, discard, Cic. Cael. 28, 67: noli aculeos orationis meae, qui reconditi sunt, excussos arbitrari, plucked out, removed, id. Sull. 16, 47: omnia ista nobis studia de manibus excutiuntur, are torn, wrested from our hands, id. Mur. 14, 30; cf.: hanc excutere opinionem mihimet volui radicitus, id. Tusc. 1, 46, 111: severitatem veterem, id. Fam. 9, 10, 2; cf. also: excutient tibi istam verborum jactationem, id. Sull. 8, 24: excute corde metum, remove, banish, Ov. M. 3, 689: diros amores, id. ib. 10, 426: orbem paci excutere, to banish peace from the world, Luc. 1, 69: omnis quae erat conceptae mentis intentio mora et interdum iracundia excutitur, Quint. 10, 3, 20: quem (Senecam) non equidem omnino conabar excutere, id. 10, 1, 126: aliena negotia curo, excussus propriis, Hor. S. 2, 3, 20: dummodo risum excutiat sibi, can raise, produce, id. ib. 1, 4, 35.
    2. B. In partic. (acc. to I. B.), to search, examine, inspect, investigate: explicando excutiendoque verbo, Cic. Part. Or. 36, 134; cf.: pervulgata atque in manibus jactata et excussa, qs. shaken out, i. e. examined, id. Mur. 12. 26: illud excutiendum est, ut sciatur quid sit carere, id. Tusc. 1, 36, 88: quae fere omnia Cicero in crimine veneficii excutit, Quint. 5, 7, 37; 12, 8, 13: totum locum, id. 5, 7, 6: aut conjecturā excutiuntur, an vera sint, etc., id. 5, 13, 19 et saep.
      Hence, excussus, a, um, P. a., stretched out, extended, stiff (post-Aug. and rare): interest, utrum tela excusso lacerto torqueantur, an remissa manu effluant, Sen. Ben. 2, 6; so, lacerto, Ov. H. 4, 43: palma excussissima, Petr. 95.
      Adv.: excussē, strongly, violently: mittere pilam (with rigide, opp. languidius), Sen. Ben. 2, 17, 4.