Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

exercĭtātus, a, um, Part. and P. a., from exercito.

exercĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [exerceo, II.],

  1. I. to exercise diligently or frequently, practise (in the verb. finit. rare, but very freq. and class. as P. a.): Achilles ibi se ac suos cursu exercitavisse memoratur, Mel. 2, 1, 5: corpus atque ingenium patriae, Sall. Or. de Rep. Ordin. 18: quamlibet per alia in scholis exercitati sumus, Quint. 2, 10, 9.
  2. II. Pregn., to vex, agitate, disturb. disquiet.
    Pass.
    in mid. force: exercitabar, Vulg. Psa. 76, 6; cf. v. 3.
    Hence, exer-cĭtātus, a, um, P. a.
    1. A. Well exercised, practised, versed, trained: in aliqua re versatus exercitatusque, Cic. Ac. 2, 34, 110; cf.: homo et in aliis causis exercitatus et in hac multum et saepe versatus, id. Quint. 1, 3: homo in arithmeticis satis exercitatus, id. Att. 14, 12 fin.: homines in armis, Caes. B. C. 1, 57: in re militari, Cic. Font. 14, 31: in illo genere, id. Rep. 1, 6: in propagandis, in regendis finibus, id. Mur. 9, 22: in uxoribus necandis, id. Clu. 19, 52: curis agitatus et exercitatus animus, id. Rep. 6, 26: milites superioribus proeliis exercitati, Caes. B. G. 2, 20, 3: glaebis subigendis exercitati, Cic. Agr. 2, 31, 84: animi studio exercitata velocitas, Quint. 5, 10, 123.
      Comp.: paratiores erunt et tamquam exercitatiores ad bene de multis promerendum, Cic. Off. 2, 15, 53: (an sum) rudis in re publica? quis exercitatior? id. Phil. 6, 6, 17.
      Sup.: in maritimis rebus exercitatissimi paratissimique, Cic. de Imp. Pomp. 18, 55: in armis, Caes. B. G. 1, 36 fin.: ad aliquam rem, Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142: Etrusci ostentorum exercitatissimi interpretes, id. Div. 1, 42, 93: scripturarum, Tert. adv. Haer. 17.
    2. B. (Acc. to exerceo, II. C.) Greatly vexed, tossed, agitated (very rare): Syrtes exercitatae Noto, Hor. Epod. 9, 31: senex exercitati vultus, disquieted, troubled, Petr. 83; cf. Vulg. Psa. 76, 3.
      Comp.: non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit, Tac. Agr. 5.
      Adv.: exercĭtāte (acc. to A.), with practice, in a practised manner: exercitatius, Sen. Ep. 90 med.: exercitatissime, Arn. 3, 113.