Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

fastīdĭōsē, adv., v. fastidiosus fin.

fastīdĭōsus, a, um, adj. [fastidium], full of disgust or aversion.

  1. I. Pass., that feels disgust, squeamish, disdainful, scornful, fastidious (class.).
    1. A. Lit.: vaccae fastidiosae fiunt, Varr. R. R. 2, 5, 15: aurium sensus fastidiosissimus, Auct. Her. 4, 23, 32: quod ille fastidiosus est, Plaut. Mil. 4, 6, 18.
    2. B. Trop.: quamvis fastidiosus aedilis est, Plaut. Rud. 2, 3, 42: in superiores contumax, in aequos et pares fastidiosus, in inferiores crudelis, etc., Auct. Her. 4, 40, 52: ex hac infinita licentia haec summa cogitur, ut ita fastidiosae, mollesque mentes evadant civium, ut, etc., Cic. Rep. 1, 43 fin.: Antonius facilis in causis recipiendis erat, fastidiosior Crassus, Cic. Brut. 57, 207.
      With gen.: C. Memmius perfectus Iitteris, sed Graecis: fastidiosus sane Latinarum, id. ib. 70, 247: dominus terrae Fastidiosus, Hor. C. 3, 1, 37: aestimator, i. e. that rates altogether too high, Sen. Ben. 1, 11: fastidiosissimum mancipium, i. e. excessively haughty, proud, Plin. Ep. 8, 6, 14: est res difficilis, ardua, fastidiosa, id. ib. 6, 17, 5.
  2. II. Act., that creates disgust, disgusting, loathsome, disagreeable (very rare; not in Cic.): fastidiosam desere copiam, Hor. C. 3, 29, 9: fastidiosā tristis aegrimoniā, id. Epod. 17, 73.
    Hence, fastīdĭōse, adv., squeamishly, scornfully, disdainfully, fastidiously (freq. in Cic.; elsewh. very rare): huic ego jam stomachans fastidiose, Immo ex Sicilia, inquam, Cic. Planc. 27, 65: spectare, id. de Or. 1, 61, 258; cf.: diligenter et prope fastidiose judicare, id. ib. 1, 26, 118: lente ac fastidiose probare, id. Att. 2, 1, 1: recipior in coetum, Phaedr. 3 prol. 23: venditare aliquid, Petr. 13.
    Comp.: fastidiosius ad hoc genus sermonis accedere, Cic. de Or. 2, 89, 364.