Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

gĕnĕrōsē, adv., v. generosus fin.

gĕnĕrōsus a, um, adj. [genus], of good or noble birth, noble, eminent (class.).

  1. I. Lit.: generosa ac nobilis virgo (opp. mulier ignota), Cic. Par. 3, 1, 20: civili generosa ab stirpe profectus, id. Div. 1, 12, 20: generosissima femina, Suet. Tib. 49; cf.: viderat a veteris generosam sanguine Teucri Iphis Anaxareten, humili de stirpe creatus, Ov. M. 14, 698: non quia, Maecenas, nemo generosior est tenaso suspendis adunco Ignotos, Hor. S. 1, 6, 2; cf. id. 24: quamquam ego naturam unam et communem omnium existimo, sed fortissimum quemque generosissimum, Sall. J. 85, 15: nominibus generosus avitis, Ov. Tr. 4, 4, 1: Maeoniā generose domo, Verg. A. 10, 141: miles, i. e. the Fabii, Ov. F. 2, 199: o generosam stirpem! Cic. Brut. 58, 213: atria, Ov. F. 1, 591: quis enim generosum dixerit hunc? Juv. 8, 30: sapiens et nobilis et generosus, id. 7, 191; 8, 224.
    1. B. Transf., of animals, plants, etc., of a good or noble species, noble, superior, excellent (mostly poet. and in post-Aug. prose): sues, of a noble stock, Plin. 11, 40, 95, § 233: pecus, Verg. G. 3, 75: equus, Quint. 5, 11, 4; Symm. Ep. 4, 61: leones generosissimi, Plin. 10, 21, 24, § 47: testa (i. e. concha), Hor. S. 2, 4, 31: ostrea, Plin. 32, 6, 21, § 61: generosum et lene requiro (vinum), of a good sort, generous, Hor. Ep. 1, 15, 18; cf. vitis, Col. 3, 2 fin.; 3, 2, 17: pruna, Ov. M. 13, 818; cf.: generosissima mala, Plin. 15, 17, 18, § 64: quod est pomum generosissimum? nonne quod optimum? Quint. 5, 11, 4: sorba, Plin. 15, 21, 23, § 85: obsonium, id. 15, 29, 35, § 118: arbor, Quint. 8, 3, 76: flos, Ov. F. 5, 211 al.: generosos palmite colles, id. M. 15, 710; cf.: insula inexhaustis Chalybum generosa metallis, Verg. A. 10, 174.
  2. II. Trop.
    1. A. Of persons, noble-minded, magnanimous, generous: cum de imperio certamen esset cum rege generoso ac potente (Pyrrho), Cic. Off. 3, 22, 86; cf.: quid homo? nonne is generosissimus qui optimus? Quint. 5, 11, 4: Alexander generosi spiritus imperator, Plin. 8, 40, 61, § 149: quis enim generosum dixerit hunc qui Indignus genere, Juv. 8, 30.
    2. B. Of things, noble, dignified, honorable: humilis et minime generosus ortus amicitiae, Cic. Lael. 9, 29: quaedam generosa virtus, id. Tusc. 2, 6, 16: Dolabella, vir simplicitatis generosissimae, Vell. 2, 125 fin.: quo generosior celsiorque est (animus), Quint. 1, 2, 3; id. 2, 4, 4: forma magnifica et generosa quodammodo, Cic. Brut. 75, 261; quoted by Suet. paraphrastically, Suet. Caes. 55: quicquid est in oratione generosius, Quint. prooem. 24: tamen emerui generosos vestis honores, i. e. the dress of honor (of a mother of three children), Prop. 4, 11, 61.
      Hence, * adv.: gĕnĕrōse (acc. to II.), nobly: generosius Perire quaerens, Hor. C. 1, 37, 21.