Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

glŏmĕrāte, adv., v. glomero fin.

glŏmĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [glomus], to wind or form into a ball, gather into a round heap, to conglobate, glomerate (poet. and in post-Aug. prose).

  1. I. Lit.: lanam in orbes, Ov. M. 6, 19: sic terram deus, ne non aequalis ab omni Parte foret, magni speciem glomeravit in orbis, id. ib. 1, 35; 9, 222: Eae (offae) maxime glomerantur ex ficis et farre mixto, Varr. R. R. 3, 5, 4: ubi venae inter se implicatae glomerantur, Cels. 7, 22; so, glomerata viscera, Ov. M. 8, 401: atra favilla volat glomerataque corpus in unum Densatur, id. ib. 13, 604: frusta mero glomerata vomentem, id. ib. 14, 212; cf. Verg. A. 3, 577: cum grandinem venti glomeratam in terras agunt, Liv. 1, 31, 2: glomeratae turbine nives, Sil. 3, 523: glomeratus pulvis, Luc. 6, 296: (Lapithae) equitem docuere sub armis Insultare solo et gressus glomerare superbos, i. e. to make a horse bring his feet together, make him prance (trot or amble), Verg. G. 3, 117; cf. Macr. S. 6, 9, 8 sqq., and v. glomeratio.
    1. B. Transf., to gather into a round heap or knot, to collect, press, crowd, assemble together: agmina cervi Pulverulenta fuga glomerant, Verg. A. 4, 155: glomerare manum bello, id. ib. 2, 315: dum se glomerant retroque residunt, id. ib. 9, 539: legiones in testudinem glomerabantur, Tac. H. 3, 31: collecti Troes glomerantur eodem, Verg. A. 9, 689; cf. id. ib. 440: apes mixtae glomerantur in orbem, id. G. 4, 79; Plin. 11, 18, 20, § 64: ad terram gurgite ab alto Quam multae glomerantur aves, Verg. A. 6, 311; cf. Plin. 9, 22, 38, § 75: foedam tempestatem, Verg. G. 1, 323; cf.: fumiferam noctem, id. A. 8, 254: semina vocis glomerata, Lucr. 3, 497; cf. ib. 541.
  2. II. Trop.: omnia fixa tuus glomerans determinat annus, qs. revolving, Cic. poët. Div. 1, 12, 19: haec vetusta, saeclis glomerata horridis, Luctifica clades nostro infixa est corpori, accumulated, id. poët. Tusc. 2, 10, 25: glomerare simul fas et nefas, Prud. Cath. 3, 134.
    Hence, * adv.: glŏmĕrāte: quis oratorum densata glomeratius aut dixit aut cogitavit? more succinctly, Aus. Grat. Act. 29.