Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

inconsultē and inconsultō, advv., v. 1. inconsultus fin.

1. in-consultus, a, um, adj.

  1. I. Not consulted, unasked (so perh. not in Cic.): inconsulto senatu, Liv. 36, 36, 2; so, inconsulto se, Suet. Tib. 52: me inconsulto, Amm. 17, 5, 12; 27, 2 fin.; Ambros. Ep. 6, 43; Plin. Ep. 10, 107, 2; Symm. Ep. 4, 8; 5, 18 al.
    1. B. Transf., not regarded, not respected: inconsulta potestate superiore, Amm. 27, 2, 9: inconsulta pietate, Cod. Th. 15, 1, 37: inconsulta clementia, ib. 15, 15, 1.
  2. II. Act.
    1. A. Without advice, not advised (poet.): inconsulti abeunt, sedemque odere Sibyllae, Verg. A. 3, 452.
    2. B. Unadvised, inconsiderate, indiscreet (class.).
      1. 1. Of persons: homo inconsultus et temerarius, Cic. Deiot. 6, 16; Suet. Claud. 15 (with praeceps; opp. circumspectus); Hor. Ep. 1, 5, 15; cf.: heu rebus servare serenis inconsulta modum (Capua), Sil. 8, 547.
      2. 2. Of things: bene consultum inconsultum est, si id inimicis usui’st, Plaut. Mil. 3, 1, 6: ratio, Cic. Rab. Post. 1, 2: largitio, Liv. 5, 20, 5: pavor, id. 22, 6, 6: pugna, id. 22, 44, 7: aures turbae, Sen. Ep. 40: motus, Gell. 19, 1, 17: aliquem inconsulto calore interficere, in a sudden heat, Mos. et Rom. Leg. Coll. 4, 3, 6.
        Adv. in two forms.
          1. (α) incon-sultē, unadvisedly, inconsiderately (class.): inconsulte ac temere dicere, Cic. N. D. 1, 16, 43: inconsulte et incaute commissum proelium, Liv. 4, 37, 8: temereque vivere, Sen. Ben. 1: processerant, Caes. B. C. 1, 45. Comp.: inconsultius quam venerat se gessit, Liv. 41, 10, 5.
          2. (β) inconsultō: se in periculum mittere, Auct. ad Her. 3, 5, 8: deleta et inducta, Dig. 28, 4, 1.