Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

2. in -dīco, xi, ctum, 3

    (
  1. I. imp. indice, Plaut. Ps. 1, 5, 132: indixti for indixisti, Front. de Cels. Ep. 3), v. a. [in-dico], to declare publicly, to proclaim, publish, announce, to appoint (class.): totius Galliae concilium Bibracte indicitur, Caes. B. G. 7, 63; Liv. 1, 50, 4: forum, Verg. A. 5, 758: Romae dierum viginti supplicatio indicitur, Caes. B. G. 7, 90: exercitum in aliquem locum, to order it to, Liv. 6, 12; cf. of time: comitia in trinum nundinum, id. 3, 35, 1: bellum populo Romano suo nomine indixit, Cic. Cat. 2, 6, 14; cf. Varr. L. L. 6, § 61 Müll.: dies indicta pugnae, Liv. 10, 27, 3: justitium, Cic. Phil. 5, 12, 31: familiaribus cenas, to invite one’s self as their guest, Suet. Ner. 27: iter alicui, Verg. A. 7, 468: funus, to invite to a funeral, Varr. L. L. 6, § 61 Müll.; Cic. Leg. 2, 24, 61; Suet. Caes. 84: simul divom templis indicit honorem, a thanksgiving, Verg. A. 1, 632; 3, 264; Sil. 7, 90.
    With ut: in diem certam ut ad lucum Ferentinae conveniant indicit, Liv. 1, 50, 1.
    1. B. Trop.: qui ipsi sibi bellum indixissent, are their own enemies, Cic. Fin. 5, 10, 29: philosophiae bellum indicere, id. de Or. 2, 37, 55.
  2. II. Esp.
    1. A. To appoint a place of gathering, fix, name a destination or rendezvous: exercitu indicto ad portam Esquilinam in posteram diem, Liv. 6, 22, 8: exercitus omnis Aquiloniam est indictus, id. 10, 38, 4: exercitus Pisas indictus erat, id. 40, 41, 7: clam exercitu indicto, id. 41, 14, 2.
    2. B. To impose, enjoin, inflict: multam, to impose a penalty, Plin. 18, 3, 3, § 11: tributum, Liv. 4, 60; cf.: servorum numerum et pondus argenti senatoribus, Tac. H. 3, 58: populo famem indixit, Suet. Cal. 26 fin.: sibimet ipse exsilium indixit, Liv. 39, 52, 9; cf.: sibi patientiam, to enjoin upon one’s self, Sen. Ep. 123, 5: iter ad regem Latinum Indicit primis juvenum, Verg. A. 7, 468: certum dominis servorum numerum, Suet. Ner. 44; id. Aug. 25: libertus, cui patronus operas indicere vellet, to prescribe, Gai. Inst. 4, 162.