Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

lāmenta, ae, f. (collat. form of lamentum, q. v.): lamentas, fletus facere, Pac. ap. Non. 132, 28 (Trag. Fragm. v. 175 Rib.).

lāmentum, i, n. [perh. for clamentum, from clamo], a wailing, moaning, weeping, lamentation, lament (class., only in plur.): virum, Lucr. 6, 242 Lachm.: negat se velle mortem suam dolore amicorum et lamentis vacare, Cic. de Sen. 20, 73: se lamentis lacrimisque dedere, id. Tusc. 2, 21, 48: lamentis lacrimisque extinctos prosequi, Liv. 25, 38: lamenta ac lacrimas cito ponunt, Tac. G. 27: in sordibus, lamentis luctuque jacēre, Cis. Pis. 36, 88: lamentis gemituque et femineo ululatu Tecta fremunt, Verg. A. 4, 667: per lamentamuliebriter ferre, Tac. Agr. 28.
Transf., of hens, Plin. 10, 55, 76, § 155.
Sing.: assume super Syrum lamentum, Vulg. Ezech. 27, 2; id. Jer. 9, 20 al.