Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

lāmentum, i, n. [perh. for clamentum, from clamo], a wailing, moaning, weeping, lamentation, lament (class., only in plur.): virum, Lucr. 6, 242 Lachm.: negat se velle mortem suam dolore amicorum et lamentis vacare, Cic. de Sen. 20, 73: se lamentis lacrimisque dedere, id. Tusc. 2, 21, 48: lamentis lacrimisque extinctos prosequi, Liv. 25, 38: lamenta ac lacrimas cito ponunt, Tac. G. 27: in sordibus, lamentis luctuque jacēre, Cis. Pis. 36, 88: lamentis gemituque et femineo ululatu Tecta fremunt, Verg. A. 4, 667: per lamentamuliebriter ferre, Tac. Agr. 28.
Transf., of hens, Plin. 10, 55, 76, § 155.
Sing.: assume super Syrum lamentum, Vulg. Ezech. 27, 2; id. Jer. 9, 20 al.