Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

mille, in the plur. mīlia (or millia; archaic, MEILIA, Inscr. Orell. 3308; abl. sing. milli, Lucil. ap. Gell. 1, 16, and ap. Macr. S. 1, 5), num. adj. [Sanscr. root mil-, combine, associate; Gr. ὅμιλος; cf. miles], a thousand, thousands.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen., sometimes in sing. subst, with gen.; in plur, only subst. with gen.: equites mille viā breviore praemissi, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 9, 3: mille et quingentis passibus abesse, Caes. B. G. 1, 22.
      With gen.: mille drachumarum Olympicūm, Plaut. Trin. 2, 4, 23: spondeo et mille auri Philippum dotis, id. ib. 5, 2, 34; cf.: mille nummūm, Cic. Phil. 6, 5, 15; id. ap. Gell. 1, 16, 5: mille denariūm, Gell. 1, 16, 9: mille quingentos aeris in censum adferre, Cic. Rep. 2, 22, 40: ibi occiditur mille hominum, Quadrig. ap. Gell. 1, 16, 1: hominum mille versabatur, Cic. Mil. 20, 53.
      So with verb in sing., Cic. Att. 4, 16, 14; Plaut. Truc. 2, 6, 4; Ter. Heaut. 3, 3, 40: mille equitum, Caes. B. C. 3, 84; Liv. 21, 61: mille militum, Nep. Milt. 5, 1: plus mille et centum annorum est, Varr. ap. Gell. 1, 16, 3: mille annorum, Plaut. Mil. 4, 2, 87: passuum, Cato ap. Gell. l. l.; Caes. B. G. 1, 25, 5 al.; cf. Zumpt, Gr. § 116.
      In plur. with gen.: Thracum mille aut duo milia occidere, Cic. Phil. 14, 5, 12: sexcenta milia mundorum, id. N. D. 1, 34, 96.
      Without gen.: censa sunt civium capita centum quadraginta tria milia septingenta quatuor, Liv. 35, 9: sagittarios tria milia numero habebat, Caes. B. C. 3, 4: tot milia, gentes Arma ferunt Italae, Verg. A. 9, 132: decem milia talenta, Hier. in Evang. Matt. 18, 24: quatuor milia, funditores et sagittarii, Liv. 37, 40, 9; cf. id. 37, 40, 11; 38, 38, 13; 37, 58, 4: tritici modios CXX milia polliceri, Caes. B. C. 2, 18, 4; 3, 4, 3: Graecis peditibus mercede conductis, triginta milibus, praepositus, Curt. 3, 9, 2; 9, 3, 21; 5, 1, 41; Liv. 34, 52, 7.
      Distributively: in milia aeris asses singulos, on every thousand, Liv. 29, 15.
    2. B. In partic.: mille passus, mille passuum, or simply mille, a thousand paces, i. e. a Roman mile, which is estimated at 1618 English yards, or 142 yards less than the English statute mile: milli passum dixit (sc. Lucilius) pro mille passibusaperteque ostendit mille et vocabulum esse et singulari numero dici, Gell. 1, 16, 13; Cic. Att. 4, 16, 4: ultra quadringenta milia, id. ib. 3, 4.
      Prov.: mille passuum mora, a mile’s delay, i. e. a long delay, Plaut. Truc. 2, 3, 13; cf.: mille passuum commoratu’s cantharum, id. Men. 1, 2, 64.
  2. II. Transf., like the Gr. μυρία, a thousand, for innumerable, infinite (mostly poet.): mille pro uno Kaesones exstitisse, Liv. 3, 14, 4; 2, 28, 4: mille trahens varios adverso sole colores, Verg. A. 4, 701: tentat mille modis, Hor. C. 3, 7, 12: mille pericula saevae urbis, Juv. 3, 8; 12, 46: quomodo persequatur unus mille, Vulg. Deut. 32, 30.
    Plur.: ante milia annorum, Plin. 14 praef. 1, § 3: milia tumulorum, Prud. cont. Symm. 1, 516: erat numerus eorum milia milium, Vulg. Apoc. 5, 11; so, mille alia, alia mille, innumerable others, Quint. 2, 15, 23; Sen. Ep. 24, 14.