Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

mīmus, i, m., = μῖμος.

  1. I. A mimic actor, mime, Cic. de Or. 2, 59, 242: oratori minime convenit distortus vultus gestusque: quae in mimis rideri solent, Quint. 6, 3, 29; Ov. A. A. 1, 501: nobilis, Juv. 8, 198.
  2. II. A mimic play, mime, farce.
    1. A. Lit.: mimi exitus, Cic. Cael. 27, 65: tutor, mimus vetus, id. de Or. 2, 64, 259: mimos scribere, Ov. Tr. 2, 497: mimorum scriptor, Quint. 1, 10, 17: mimos commentari, Cic. Phil. 11, 6, 13: mimum agere, Suet. Caes. 39; Juv. 13, 110: mimus quis melior plorante gula? id. 5, 157.
    2. B. Trop., any thing farcical, pretended, unreal.
      Of the sham triumph of Caligula, Suet. Calig. 45: commendationis, Plin. 7, 12, 10, § 53: humanae vitae, Sen. Ep. 80, 7: mimus et simulatio, id. ib. 26, 5.