Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

nŏcens, entis, P. a., v. noceo fin.

nŏcĕo, cŭi, cĭtum, 2

    (
  1. I. inf. pres. pass. nocerier, Plaut. Curc. 2, 3, 73; gen. plur. nocentūm, Ov. P. 1, 8, 19; perf. subj. noxit: ne boa noxit, Lucil. ap. Paul. ex Fest. s. v. Fama, p. 360 Müll.; Fronto ad M. Caesarem, 3, 13 Mai.), v. n. (and a.; v. infra ε) [Sanscr. root nac, disappear; Gr. νέκυς; cf.: neco, nex, noxa, pernic-ies], to do harm, inflict injury, do hurt to (cf.: obsum, obficio, laedo).
    Constr.
          1. (α) Absol. or with dat.: declinare ea, quae nocitura videantur, Cic. Off. 1, 4, 11: arma alia ad tegendum, alia ad nocendum, id. Caecin. 21, 60: nihil nocet, it does no harm, id. Att. 12, 47, 1: nocere alteri, id. Off. 3, 5, 23: jurejurando accepto, nihil iis nocituros hostes, Caes. B. C. 3, 28: jura te nociturum non esse homini de hac re nemini, Plaut. Mil. 5, 18.
          2. (β) With a homogeneous or a general (pronominal) object: OB EAM REM NOXAM NOCVERVNT, have been guilty of a crime, from an old fetial formula, Liv. 9, 10, 9: si uredo aut grando quippiam nocuit, Cic. N. D. 3, 35, 86: quid nocet haec? Juv. 14, 153.
          3. (γ) In pass. (very rare), to be harmed, injured: larix ab carie aut a tineā non nocetur, Vitr. 2, 9 med.: noceri eas (ciconias) omnibus quidem locis nefas ducunt, sed, etc., Sol. 40 fin.
          4. (δ) Impers. pass. (class.), an injury is done or inflicted: ut ne cui noceatur, Cic. Off. 1, 10, 31: mihi nihil ab istis noceri potest, id. Cat. 3, 12, 37: ut in agris vastandis hostibus noceretur, Caes. B. G. 5, 19: ipsi nihil nocitum iri, id. ib. 5, 36: neque diem decet me morari, neque nocti nocerier, that injury be done to the night, Plaut. Curc. 2, 3, 73.
            (ε) Act. (late Lat.): nihil illum nocuit, Vulg. Luc. 4, 35; id. Act. 7, 26; 18, 10.
            Hence, nŏcens, entis, P. a., that commits a wicked action, bad, wicked, culpable, criminal (cf.: sons, reus): nocens et nefarius, Cic. Off. 2, 14, 51: homines nocentissimi, id. Div. in Caecil. 3, 9: nocentissima victoria, id. Verr. 1, 14, 41: nocentissimi mores, Quint. 2, 15, 32: meritā caede nocentūm (poet. for nocentium; cf. Auct. Her. 4, 35, 45), Ov. P. 1, 8, 19.
  2. II. In gen., hurtful, harmful, pernicious, baneful, injurious: a pestiferis et nocentibus refugere, Cic. N. D. 2, 47, 120: boletus, Juv. 6, 620.
    Comp.: edit cicutis allium nocentius, Hor. Epod. 3, 3.
    Hence, adv.: nŏcenter, hurtfully, injuriously (not ante-Aug.): nocenter armata, Col. 8, 2, 10: abscessus nocenter adulescit, Cels. 5, 28, 11; Tert. Apol. 14.