Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

victōrĭa, ae, f. [victor].

  1. I. Prop., victory.
    1. A. In war.
      1. 1. Absol.: cernere de victoriā, Enn. ap. Non. p. 511, 9 (Trag. Rel. v. 206 Vahl.): insignia victoriae, non victoriam reportare, Cic. Imp. Pomp. 3, 8; cf.: exercitus plus victoriae quam praedae deportavit, prestige, Curt. 10, 2, 11: reverti cum victoriā, Just. 2, 5, 2: concurritur: horae Momento cita mors venit aut victoria laeta, Hor. S. 1, 1, 8.
        Plur.: illum diem omnes labores et victorias confirmaturum, Sall. J. 49, 3.
      2. 2. With gen.: utrl magni victoria sit dati regni, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 108 (Ann. v. 91 Vahl.): extremum malorum omnium esse civilis belli victoriam, Cic. Fam. 9, 6, 3: clementiam in victoriā belli civilis admirabilem exhibuit, Suet. Caes. 75 init.
        Plur.:
        haec bella gravissima victoriaeque eorum bellorum clarissimae, Cic. Mur. 14, 31.
      3. 3. With de and abl.: cum Canulejus victoriā de patribusingens esset, Liv. 4, 6, 5: Africanus ob egregiam victoriam de Hannibale Poenisque appellatus, id. 21, 46, 8; 25, 39, 17: de Vejentibus, id. 5, 15, 1: quantaecumque, de Romanis tamen, victoriae partae fama, id. 27, 31, 3: Philippi de Atheniensibus victoriam praeferebat, Curt. 8, 1, 33; Just. 31, 3, 9.
      4. 4. With ab and abl.: ut ab illo insignia victoriae, non victoriam reportarent, Cic. Imp. Pomp. 3, 8.
      5. 5. With ex and abl.: gens una populi Romani saepe ex opulentissimā Etruscā civitate victoriam tulit, Liv. 2, 50, 2: ex Campanis victoriam pepererunt, id. 7, 34, 13: Domitii ex Arvernis victoria fuit nobilis, Vell. 2, 10, 2.
    2. B. In law contests, etc.
      1. 1. In gen.: victoria penes patres fuit, Liv. 4, 50: ex collegā victoriam quaerere, id. 2, 44; cf. Ov. F. 2, 811; id. A. A. 2, 539.
      2. 2. With gen.: litium, Plin. 29, 3, 12, § 54.
  2. II. Transf.
    1. A. Personified: Victoria, as a Roman goddess, Victory: Neptunus, Virtus, Victoria, Plaut. Am. prol. 42; cf. Cic. N. D. 2, 23, 61; id. Div. 1, 43, 98; Ov. M. 8, 13; Inscr. Orell. 387; 1803; 1838; cf. Varr. L. L. 5, § 62 Müll.
    2. B. A battle-cry, shout of victory: suo more victoriam conclamant, Caes. B. G. 5, 37.
    3. C. A statue of Victory; in a lusus verbb.: nam qui Victorias aureas in usum belli conflari volebat, ita declinavit, victoriis utendum esse, Quint. 9, 2, 92.